سیستم های اطفاء حریق

سيستم هاي اطفاء حريق

ﺿﻮاﺑﻂ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺨﺰن آب، ﭘﻤﭗﻫﺎي آب، ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ و اﺗﺼﺎﻻت و ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓﻫﺎ و ﻃﺒﻘﺎت و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي ﺑﺎرﻧﺪه ﯾﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮﯾﻖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد، ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽﺷﻮد. وﺟﻮد ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﺑﻪﺷﺮط آنﮐﻪ در ﻧﮕﻬﺪاري آن دﻗﺖ ﺷﻮد، در ﺗﻮﺳﻌﻪي اﯾﻤﻨﯽ ﺑﻪﻗﺪري ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺑﺰرگ اروﭘﺎﯾﯽ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻫﯿﭻ ﻣﺮگ وﻣﯿﺮ ﻧﺎﺷﯽ از وﻗﻮع آﺗﺶﺳﻮزي در اﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻣﻮرد ﻫﻢ ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.

ما در گروه مادكو با همكاري جمعي از متخصصين با تجربه در اين حوزه آمادگي ارائه هرگونه خدمات بصورت مشاوره و يا اجراي پروژه هاي شما را در حوزه آتش نشاني داشته و سعي ما بر اين است كه بهترين خدمات را با معقول ترين هزينه و طبق زمان بندي به شما مشتريان عزيز تحويل نمائيم.

تعاريف :

رايزر :

ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮدي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ( ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده، ﺷﺒﮑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﯾﺎ ﻣﺸﺘﺮك) ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﺸﮏ، ﺗﺮ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﺟﺮا ﺷﻮد.

راﯾﺰر ﺧﺸﮏ: راﯾﺰر ﺧﺸﮏ ﻟﻮﻟﻪاي اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﻤﻮدي ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدي ﺧﺎﻟﯽ از آب ﺑﻮده و در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺧﺮوﺟﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﮔﺮدد. راﯾﺰر ﺧﺸﮏ ﺑﻪ آب ﺷﻬﺮي ﯾﺎ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﻣﺘﺼﻞ ﻧﺒﻮده و ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ وروديﻫﺎي ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽﺷﺪه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗﻫﺎي ﺧﻮدروي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﻮد. اﯾﻦ راﯾﺰر ﺑﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎنﻫﺎ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﺪون اﺗﻼف وﻗﺖ ﺑﺮاي ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﻋﻤﻮدي از ﻣﺤﻞ ﺧﻮدروي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﻃﺒﻘﺎت ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﺑﻪراﺣﺘﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ ﺑﻨﺪ ﻟﻮﻟﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، آﺗﺶﺳﻮزي را در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻬﺎر ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

راﯾﺰر ﺗﺮ: راﯾﺰر ﺗﺮ ﻫﻤﻮاره داراي آب ﺑﻮده و ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺘﺼﻞ اﺳﺖ. در اﯾﻦ روش اﻣﮑﺎن ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗ ﺧﻮدروي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد.

راﯾﺰر ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ: در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ، ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮدي راﯾﺰر ﻫﻤﻮاره داراي آب ﺑﻮده و ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ ﻣﺘﺼﻞ اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ آن اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ داراي اﻧﺸﻌﺎب ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮدروﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﻧﯿﺎز ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗ ﺧﻮدروﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮔﺮدد.

راﯾﺰر ﻣﺸﺘﺮك: در اﯾﻦ روش ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ راﯾﺰر ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ روش ﻣﺴﺘﻠﺰم رﻋﺎﯾﺖ ﺳﺎﯾﺰ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﮑﺎت ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺤﻮه اﻧﺸﻌﺎب ﮔﯿﺮي )ﺑﻪ ﻓﺼﻞ 5 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد( ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده  ( Standpipe ) :

آراﯾﺸﯽ از ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ، ﺷﯿﺮآﻻت، اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ و ﺳﺎﯾﺮ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻧﺼﺐﺷﺪه در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﯾﺎ ﺳﺎزه ﺑﺎ اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ ﮐﻪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺨﻠﯿﻪ آب ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ، ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺳﺎزه و ﻣﺤﺘﻮﯾﺎت آن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﺧﻮدﮐﺎر ( Sprinkler System ) :

متشكل از ﻣﻨﺒﻊ ﯾﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب، ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل اﺻﻠﯽ و ﭼﯿﺪﻣﺎن ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺧﻮدﮐﺎر ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﮐﺸﻒ و اﻃﻔﺎء ﯾﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺣﺮﯾﻖ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ اﻃﻔﺎﯾﻰ آب ﺑﻮده ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎً ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺘﺮل در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ در ﻣﺮﺣﻠﻪ اوﻟﯿﻪ رﺷـﺪ ﺣﺮﯾﻖ اﻧﺠﺎمﮔﺮﻓﺘﻪ و ازاﯾﻦﺟﻬﺖ در ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى از ﺑﺮوز ﺧﺴﺎرات ﺑﻌﺪى ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛـﺮ اﺳﺖ و ﺻﺪﻣﺎت آﺗﺶﺳﻮزى را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﮐﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ. ﺑﺮﺧﻰ اوﻗﺎت ﻣﺮاﺟﻊ ذﯾﺼﻼح اﺟﺮاى ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ را ﻓﻘﻂ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ ﺟﺎن اﻓﺮاد و ﺧﺮوج اﯾﻤﻦ ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺤﺪودى ﮐﻪ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ذيﺻﻼح اﺳﺖ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ.

سيستم اطفاء غير خودكار :

ﺳﯿﺴﺘﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻏﯿﺮ ﺧﻮدﮐﺎر و ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ، ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﻣﻮزش دﯾﺪه و ﯾﺎ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﺎن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.

سيستم اطفاء خودكار :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺪون دﺧﺎﻟﺖ ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﯾﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه و ﺣﺮﯾﻖ را ﮐﻨﺘﺮل ﯾﺎ اﻃﻔﺎء ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﻮاري ( Lay Flat ) :

اين ﺷﯿﻠﻨﮓ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺪون آب، ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﯾﮏ ﻧﻮار ﺗﺨﺖ دور ﻗﺮﻗﺮه ﯾﺎ روي رك ﻣﺨﺼﻮص ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﻪﺻﻮرت ﮐﺎﻣﻞ روي زﻣﯿﻦ ﭘﻬﻦ ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺑﺎز ﻧﻤﻮدن ﺷﯿﺮ آب، ﭘﺮ از آب ﺷﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﺷﯿﻠﻨﮓﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮص اﻓﺮاد آﻣﻮزش دﯾﺪه ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺘﻮن، اﺷﺘﺒﺎﻫﺎً ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺷﯿﻠﻨﮓ، ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻓﺎﯾﺮﺑﺎﮐﺲ ﯾﺎ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﮐﻨﻔﯽ ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد .

ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﻧﯿﻤﻪﺳﺨﺖ :

اﯾﻦ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻣﻌﻤﻮﻻً از ﺟﻨﺲ ﻻﺳﺘﯿﮏ ﺑﻮده و ﺣﺎﻟﺖ ﻇﺎﻫﺮي آن در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺪون آب و آﺑﮕﯿﺮي ﺷﺪه، ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻢ اﺳﺖ. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺳﺎده و ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آﻣﻮزش ﺑﻮده و ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﯿﻪ ﺣﺮﯾﻖ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺘﻮن، ﺑﻪاﺷﺘﺒﺎه ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺷﯿﻠﻨﮓ، ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻫﻮزرﯾﻞ ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

ايستگاه شيلنگ :

ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ در آن اﻧﺸﻌﺎﺑﺎت ﺷﯿﻠﻨﮓﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ادواﺗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻗﺮﻗﺮه ﻧﮕﻪدارﻧﺪه ﺷﯿﻠﻨﮓ، ﺷﯿﻠﻨﮓ، ﻧﺎزل و ادوات ﺟﺎﻧﺒﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي دﺳﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

رك مخصوص شيلنگهاي نواري :

ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﻮاري آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻬﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ داﺧﻞ ﮐﺎﺑﯿﻨﺖ ﻣﺨﺼﻮص ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.

سرلوله هاي چرخشي :

ﻧﻮع ﺧﺎﺻﯽ از ﺳﺮﻟﻮﻟﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺪم آبﺑﻨﺪي ﺻﺤﯿﺢ، ﺗﺠﻤﻊ ذرات داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ در ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻟﻮﻟﻪ و ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ آن و ﻣﻬﻢﺗﺮ از آن ﺳﺨﺘﯽ ﮐﺎرﮐﺮد ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺑﺮاي ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ، اﺳﺘﻔﺎده از آنﻫﺎ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽﮔﺮدد. اﯾﻦ ﺳﺮﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻓﺎﻗﺪ اﻫﺮم ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺴﺘﻨﺪ.

اﺗﺼﺎل آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ  ( Fire Department Connection ) :

اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺧﺸﮏ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮده و ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗ ﺧﻮدروي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

اﻧﺸﻌﺎب ﮐﻤﮑﯽ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ :

اﻧﺸﻌﺎﺑﯽ از ﺷﺒﮑﻪ آب ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ از اﻧﺸﻌﺎب آب ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن آب، ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان اﻧﺸﻌﺎب آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﮔﺮدد.

شبكه آب آتش نشاني :

اﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻨﺒﻊ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي آبرﺳﺎﻧﯽ، ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺷﯿﺮﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت، ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب و … ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺼﺮف ﻣﺠﺎز از ﺷﺒﮑﻪ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ ﺑﻮده و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ دﯾﮕﺮي ﺑﺎ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﺘﻔﺎوت  ( آﺑﯿﺎري ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ، ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﺮﻣﺎﯾﺶ ﯾﺎ ﮔﺮﻣﺎﯾﺶ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﺷﺴﺘﺸﻮي ﻣﺤﯿﻂ و …) از اﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ.

كلكتور ورودي پمپ :

ﮐﻠﮑﺘﻮر ورودي وﻇﯿﻔﻪ رﺳﺎﻧﺪن آب ﺑﻪ وروديﻫﺎي ﭘﻤﭗﻫﺎ را داﺷﺘﻪ و ﺗﻮﺳﻂ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﻣﺨﺰن ﺗﺄﻣﯿﻦ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﮔﺮدد.

كلكتور خروجي پمپ :

ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ وﻇﯿﻔﻪ ﺟﻤﻊآوري آب ﭘﻤﭙﺎژ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻤﭗﻫﺎ را دارد ﮐﻪ آن را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﯾﺰرﻫﺎي اﺻﻠﯽ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

فشار سنج ( Manometer ) :

وﺳﯿﻠﻪاي ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺠﺶ ﻣﯿﺰان ﻓﺸﺎر ﺳﯿﺎل داﺧﻞ ﯾﮏ ﻟﻮﻟﻪ ﯾﺎ ﻣﺨﺰن ﯾﺎ ﯾﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺴﺘﻪ و ﻧﻤﺎﯾﺶ آن ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽرود.

پرشر سوئيچ ( Presure Switch) :

وﺳﯿﻠﻪاي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺑﺎ اﻣﮑﺎن ارﺳﺎل ﻓﺮﻣﺎن ﺑﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات دﯾﮕﺮ، ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر از ﺣﺪي ﻣﺸﺨﺺ و ﯾﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺑﯿﺶ از ﻣﻘﺪاري ﻣﺸﺨﺺ، ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎي ﻣﺘﻨﺎوﺑﯽ ﺻﺎدر ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

شير تست ( Test Valve) :

ﺷﯿﺮي ﮐﻪ ﺟﻬﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﺻﺤﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﻧﻈﯿﺮ ﭘﻤﭗﻫﺎ ﯾﺎ ﺷﺎﺧﻪاي از ﺧﻄﻮط ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻧﺼﺐ و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.

ﺷﯿﺮ دروازهاي ﺑﺎ رزوه ﺑﻠﻨﺪ ( OS & Y ) :

ﻧﻮﻋﯽ ﺷﯿﺮ دروازهاي ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺮﯾﺎن آب در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪﮐﺎر رﻓﺘﻪ و ﻗﺴﻤﺖ رزوه آن( Stem )ﺑﯿﺮون از ﺑﺪﻧﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﻮده و ﺑﺎ ﺑﺎز ﺷﺪن ﯾﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺷﯿﺮ، از ﺑﺪﻧﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﯿﺮون زده ﯾﺎ داﺧﻞ آن ﻓﺮو ﻣﯽرود. وﯾﮋﮔﯽ آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ آن ﻣﯽﺗﻮان از ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدن آن اﻃﻼع ﭘﯿﺪا ﮐﺮد.

شير يكطرفه ( Check valve) :

ﻧﻮﻋﯽ ﺷﯿﺮ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﯾﮏ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﺎل اﺟﺎزه ﻋﺒﻮر ﻣﯽدﻫﺪ. در ﻣﻮاردي ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﻋﺒﻮر ﺳﯿﺎل ﻣﻬﻢ ﺑﺎﺷﺪ از اﯾﻦ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر اﯾﺠﺎد ﻣﺤﺪودﯾﺖ در ﺣﺮﮐﺖ ﺳﯿﺎل، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.

شير كنترل ( Control Valve  ) :

ﺷﯿﺮي ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن آب را در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

شير توپكي ربع گرد  ( Ball valve) :

ﻧﻮﻋﯽ ﺷﯿﺮ ﺗﻮﭘﮑﯽ ﮐﻪ داراي ﯾﮏ اﻫﺮم ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺣﺮﮐﺖ 90 درﺟﻪ ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮده و از ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﻮﭘﯽ ﺷﮑﻞ ﺟﻬﺖ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﺷﯿﺮ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﮔﺎز ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﻪﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.

شير دروازه اي  ( Gate  valve) :

ﻧﻮﻋﯽ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺮﯾﺎن ﮐﻪ داراي ﻓﻠﮑﻪاي ﭘﯿﭽﺸﯽ ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮده و از ﯾﮏ ﮔُﻮِه ﺑﺮاي ﻗﻄﻊ ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺷﯿﺮآﻻت ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﺟﺮﯾﺎن آب در ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ آب ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﻋﻤﺪﺗﺎً از اﯾﻦ ﻧﻮع ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ( Wet Alarm Check Valve) :

ﻧﻮﻋﯽ ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﻪﮐﺎر رﻓﺘﻪ و داراي ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﮑﯿﺞ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺟﺮﯾﺎن و ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ، ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ و زﻧﮓ ﻫﺸﺪار ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺑﻮده و اﺳﺘﻔﺎده از آن در اﺑﺘﺪاي راﯾﺰرﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

منبع اﻧﺒﺴﺎط ( Chamber) :

ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺨﺰن ﺗﺤﺖﻓﺸﺎر ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪ ﮐﻨﺘﺮل و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﻮكﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎر ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ را دارد.

استاندارد  :

ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﻣﺼﺎﻟﺤﯽ ﮐﻪ داراي اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻮده و ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﯾﺮان ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺷﺪه ﯾﺎ داراي اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺷﺪه ( Listed ) :

ﺗﺠﻬﯿﺰات، ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺸﻤﻮل در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻨﺘﺸﺮه ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻬﺎد ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺴﺌﻮل ﮐﻪ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ( ﺷﺎﻣﻞ آزﻣﻮن و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﯾﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺠﻬﯿﺰات و ارزﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪﺻﻮرت دورهاي ) ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و اﯾﻦ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات، ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺧﺪﻣﺎت، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات، دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ، اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎي ﻓﻨﯽ ﻣﺼﻮب ﺑﻮده و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن آنﻫﺎ ﺑﺮاي ﻫﺪف ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻣﻮﺳﺴﻪﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻬﺮان LPCB ،FM ،Vds ،ULC ،UL  مي باشند.

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺑﺎرﻧﺪه ( Sprinkler ) :

وسيله اﻃﻔﺎء ﯾﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺣﺮﯾﻖ اﺳﺖ و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﺣﺒﺎب ﺷﯿﺸﻪاي ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﺣﺮارت آن ﺗﺎ دﻣﺎي ﻣﺸﺨﺼﯽ ﮔﺮم ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﻮدﮐﺎر ﻋﻤﻞ ﮐﺮده و آب را در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮد ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

اسپرينكلر پايين زن ( Pendent Sprinkler) :

ﻧﻮﻋﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن آب را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

اسپرينكلر ديواري (  Sidewall Sprinkler) :

ﻧﻮﻋﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ دﻓﻠﮑﺘﻮر ﺧﺎص ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه آب ﺧﻮد را ﺑﻪﺻﻮرت ﻧﯿﻢداﯾﺮه و در ﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ دﯾﻮار ﻣﺠﺎور ﺧﻮد، دارد.

اسپرينكلر بالا زن ( Upright Sprinkler) :

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن آب را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﮐﺮده و آب ﭘﺲ از ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﻪ دﻓﻠﮑﺘﻮر ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ داده و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ زﻣﯿﻦ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد.

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﺴﺘﺮده :

ﻧﻮﻋﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ اﺳﭙﺮيﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﻧﻮاع دﯾﮕﺮ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ را ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ.

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺮﯾﻊ ( QR ) :  

ﻧﻮﻋﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ اﺳﭙﺮيﮐﻨﻨﺪه ﮐﻪ داراي ﺣﺒﺎب ﺷﯿﺸﻪاي ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﮑﺲاﻟﻌﻤﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﭘﺎﺳﺦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺮخ اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ زﻣﺎﻧﯽ(  50ﻣﺘﺮ – ﺛﺎﻧﯿﻪ) و ﯾﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮده و ﺑﻪﻋﻨﻮان اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭘﺎﺳﺦﺳﺮﯾﻊ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﻮردﻧﻈﺮ استفاده ﻣﯽﺷﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻧﻮع اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮارد ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن آﺑﺪﻫﯽ ﭘﻤﭗ و ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ( Residential ) :

ﻧﻮﻋﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺮﯾﻊ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺒﺎب ﺷﯿﺸﻪاي ﺑﺎ ﻧﺮخ ﭘﺎﺳﺦ زﻣﺎﻧﯽ (  50ﻣﺘﺮ – ﺛﺎﻧﯿﻪ) و ﯾﺎ ﮐﻤﺘﺮ دارد و ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از واﺣﺪﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ استفاده ﻣﯽﺷﻮد.

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ اﺳﭙﺮيﮐﻨﻨﺪه :

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ در ﮐﻨﺘﺮل ﻃﯿﻒ ﮔﺴﺘﺮدهاي از ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺗﺶﺳﻮزيﻫﺎ را دارد.

واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ( ﺑﺮاي ﻧﺼﺐ و راه اﻧﺪازي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ) :

واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ اﺗﺎق ﮐﻪ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﻣﺜﻞ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ، ﻫﺎل، ﺳﺮوﯾﺲ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و اﺗﺎقﺧﻮاب و ﻏﯿﺮه ﺑﺎﺷﺪ.

اتاق كوچك :

اﺗﺎﻗﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻢﺧﻄﺮ ﮐﻪ ﺳﺎزهاي ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه داﺷﺘﻪ و ﻣﺴﺎﺣﺖ آن ﮐﻤﺘﺮ ﯾﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 75 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ اﺳﺖ.

ارتفاع سقف ( Ceiling Height ) :

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﮐﻒ ﺗﺎ وﺟﻪ زﯾﺮﯾﻦ ﺳﻘﻒ ﯾﺎ ﺑﺎم در ﯾﮏ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

سقف مسطح :

ﺳﻘﻔﯽ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﮐﻪ در ﯾﮏ ﺻﻔﺤﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

سقف افقي :

ﺳﻘﻔﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ آن ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﺎ ﮐﻤﺘﺮ از 1 در 6 ( 16,6 درﺻﺪ)  ﺑﺎﺷﺪ.

سقف شيب دار :

ﺳﻘﻔﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ آن بيشتر از 1 در 6 ( 16,6 درﺻﺪ)  ﺑﺎﺷﺪ.

سقف صاف :

ﺳﻘﻔﯽ ﮐﻪ در آن ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺗﻮرﻓﺘﮕﯽ ﻗﺎﺑﻞﻣﻼﺣﻈﻪاي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

سيستم لوله كشي اسپرينكلر :

ﺳﯿﺴﺘﻤﯽ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﺷﺒﮑﻪ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﮐـﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗـﺶ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه و ﺷﺎﻣﻞ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﻣﻨﺒﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب، ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل، ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺟﺮﯾﺎن آب و ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺮارت آﺗﺶ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه و آب را روي ﻣﻨﻄﻘﻪ آﺗﺶﺳﻮزي ﺗﺨﻠﯿﻪ ﮐﻨﺪ.

در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﺘﺪاول در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ، در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﺣﺮﯾﻖ، ﺗﻨﻬﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﯾﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﺠﺎورت ﺣﺮﯾﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه و ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺼـﻮر ﻋﺎﻣﻪ اﻓﺮاد ﺑﻪﻫﯿﭻوﺟﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﻪﻃﻮر ﻫﻢزﻣﺎن ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ و ﭘﺎﺷﺶ آب ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑـﺮرﺳﯽ ﺷﻮد. آﺗﺶﺳﻮزيﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺸﺎن داده ﮐﻪ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي داراي ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺧﻮدﮐﺎر، ﺑﻪﻧﺪرت ﮐﺴﯽ دﭼﺎر ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﯾﺎ ﻓﻮت ﺷﺪه اﺳﺖ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻃﺮاﺣﯽﺷﺪه ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽSystem  Hydraulically Designed :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﮐﻪ در آن ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اﻓﺖ ﻓﺸﺎر آب در ﺷﺒﮑﻪ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ روش ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ واﺣﺪ ﺳﻄﺢ ﮐﻒ ﻓﻀﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﻘﺪار ﻣﺸﺨﺼﯽ از آب ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﻮد. ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺷﺪه و ارﺟﺤﯿﺖ دارد.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺑﺎ ﺟﺪاول از ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه ( Pipe Schedule System) :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﮐﻪ در آن اﻧﺪازه ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺪاول ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي ﺗﺼﺮف و ﺗﻌﺪاد اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ اﻧﺪازه ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ روش ﻋﻤﻮﻣﺎً ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد.

ﺳﯿﺴﺘﻢ اسپرينكلر لوله ترSystem  Wet Pipe Sprinkler :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺧﻮدﮐﺎري ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ داراي آب ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ آب ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﮐﻪ آب ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﻓﻌﺎل ﺷﺪن اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ در اﺛﺮ ﺣﺮارت آﺗﺶ، ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

ﺳﯿﺴﺘﻢ اسپرينكلر لوله خشكSystem  Dry Pipe Sprinkler :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺧﻮدﮐﺎر ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺣﺎوي ﻫﻮا ﯾﺎ ﻧﯿﺘﺮوژن ﺗﺤﺖﻓﺸﺎر ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻮده و ﺑﻪﻣﺤﺾ ﮐﻢ ﺷﺪن ﻓﺸﺎر، ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺨﻠﯿﻪ از ﯾﮏ ﺧﺮوﺟﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ( ﻧﻈﯿﺮ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن ﯾﮏ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ) ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﻣﺨﺼﻮص، ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺷﯿﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺸﮏ، ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺸﺎر آب ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﺑﺎز ﺷﺪه و آب داﺧﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺟﺮﯾﺎن ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻓﻌﺎلﺷﺪه، ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد.

ﺳﯿﺴﺘﻢ اسپرينكلر پيش عملگرSystem  Preaction  Sprinker :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺧﻮدﮐﺎر ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺣﺎوي ﻫﻮا ( ﺗﺤﺖﻓﺸﺎر ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﺗﺤﺖﻓﺸﺎر ) ﮐﻪ در آن ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺎز ﺷﺪن ﺷﯿﺮ اﺻﻠﯽ آب ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ﺻﺎدر ﻣﯽﮔﺮدد.

شير تنظيم فشار ( Presure requlating valve) :

وﺳﯿﻠﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺪف ﮐﺎﻫﺶ، ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر آب ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.

شاخه ها (   Branch Lines) :

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آب اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ را ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﺻﻠﯽ ( Cross Mains ) :

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آب ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ را ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﺻﻠﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪﮐﻨﻨﺪه ( Feed Mains ) :

ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﺻﻠﯽ را ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﺎ از ﻃﺮﯾﻖ راﯾﺰرﻫﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﯽ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ( Supervisory Device ) :

ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ و وﺿﻌﯿﺖ اﺟﺰاء ﺷﺒﮑﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺧﻮدﮐﺎر و آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و … ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.

هشداردهنده جريان آب Waterflow Alarm Device :

وﺳﯿﻠﻪاي ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ آب در ﺳﯿﺴﺘﻢ را ﺗﺸﺨﯿﺺ داده و ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﯾﺎ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺷﻨﯿﺪاري ﯾﺎ دﯾﺪاري را ﻓﻌﺎل ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ساختارهاي مسدود كننده  Obstructed Construction :

ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺎﻧﻠﯽ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﯿﺮﻫﺎ، ﺧﺮﭘﺎﻫﺎ و ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ اﺟﺰا ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻣﺎﻧﻊ اﻧﺘﻘﺎل ﺣﺮارت ﯾﺎ ﺗﻮزﯾﻊ آب ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﯾﺎ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ.

ساختارهاي غيرمسدود كننده  Un Obstructed Construction :

ساﺧﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آن ﺗﯿﺮﻫﺎ، ﺧﺮﭘﺎﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﻗﻄﻌﺎت ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺟﺮﯾﺎن ﮔﺮﻣﺎ و ﯾﺎ ﺗﻮزﯾﻊ آب ﻧﺸﺪه و ﺑﺮ روي ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ در ﮐﻨﺘﺮل ﯾﺎ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه، اﻋﻀﺎي ﺳﺎزه اي اﻓﻘﯽ ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ در آن، ﺑﺎزﺷﻮﻫﺎ ﺣﺪاﻗﻞ 70 درﺻﺪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ را ﺗﺸﮑﯿﻞ دادهاﻧﺪ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ اﻋﻀﺎي ﺳﺎزه از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 𝑚 2.3 باشد .

گروه بندي تصرفات و اماكن جهت نصب سيستم اطفاء حريق طبق الزامات سازمان آتش نشاني كدامند ؟

                 ﮔﺮوهﺑﻨﺪي ﺗﺼﺮﻓﺎت ﺑﺮ اﺳﺎس ﮐﺎرﺑﺮي، ارﺗﻔﺎع و زﯾﺮﺑﻨﺎي ﮐﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

ﺣﺪاﻗﻞ اﻟﺰاﻣﺎت ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﻪﮔﺎنه چيست ؟

ﺣﺪاﻗﻞ اﻟﺰاﻣﺎت ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﻪﮔﺎنه به شرح جدول ذيل مي باشد :

نماي شماتيك يك سيستم اطفاء حريق نمونه به چه شكلي است ؟

خاموش كننده هاي دستي :

در ﻫﺮ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺑﻨﺎ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻣﻮاد ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﻣﻮﺟﻮد و ﮔﺮوه ﺣﺮﯾﻖ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه دﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺎده اطفائي مناسب انتخاب و نصب گردد . در صفحه سیستم های اطفاء حریق دستی و انواع کپسولها اطلاعات كاملي در خصوص خاموش كننده هاي دستي و كپسولهاي آتش نشاني قرار داده شده است كه مي توانيد مطالعه بفرمائيد .در اين قسمت توضيحي كوتاه از اين تجهيزات داده مي شود .

ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﺑﺪون در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻃﻔﺎي ﺛﺎﺑﺖ، ﺗﻬﯿﻪ و ﻧﺼﺐ ﮔﺮدﻧﺪ.

تعداد لازم خاموش كننده ها ؟

• ﻫﺮ ﻓﻀﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ داراي ﺗﺼﺮفﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺑﺎر ﺣﺮﯾﻖ ﮐﻼس B ﯾﺎ C ﯾﺎ ﻫﺮدوي آنﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ داراي ﯾﮏ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻼس ﺣﺮﯾﻖ A ﺟﻬﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪﻋﻼوه ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي ﮐﻼس B ﯾﺎ C ﯾﺎ ﻫﺮدوي آنﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻧﻮع BC، ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻧﻮع A ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎ وزن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺰ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
• در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ از ﺗﺼﺮف، ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻧﺼﺐ ﺷﻮد
• در تصرفات مسكوني و اداري به ازاء هر 2 واحد ، يك خاموش كننده 6 كيلوگرمي بايد نصب شده و حداكثر فاصله دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه از دورﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻫﺮ واﺣﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ از 23 ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• در پاركينگ ها حداقل 2 خاموش كننده 6 كيلوگرمي بايد نصب گردد حداكثر فاصله دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه از دورﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ پاركينگ، ﺑﯿﺸﺘﺮ از 15 ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• در تصرفات تجاري به ازاء هر واحد تجاري زير 100 متر مربع 1 خاموش كننده 6 كيلوگرمي ، و در واحدهاي تجاري با مساحت 100 متر مربع و بيشتر ﺣﺪاﻗﻞ 2 ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه 6 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه از دورﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ از 15 ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• در تصرفات صنعتي حداقل بايد 2 خاموش كننده 6 كيلوگرمي نصب گردد و حداكثر فاصله تا هر خاموش كننده در ﺗﺼﺮﻓﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ 15 ﻣﺘﺮ و در ﺗﺼﺮﻓﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ ﭘﺮﺧﻄﺮ 9 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ( ﺗﻌﺪاد و اوزان ﺑﯿﺎنﺷﺪه ﺑﺮاي ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎ در ﺗﺼﺮﻓﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻮده و در ﺻﻮرت ﻧﯿﺎز اﯾﻦ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎﯾﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﺑﺪ.)
• ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي داﺧﻞ واﺣﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻫﻢ و ﺗﺮﺟﯿﺤﺎً ﻧﺰدﯾﮏ دربﻫﺎي ﺧﺮوج ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﻋﺪد از ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ داﺧﻞ واﺣﺪ ﻧﺼﺐ ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﺠﺎورت درب ﺧﺮوج ( ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ 3 ﻣﺘﺮ) ﺑﺎﺷﺪ.

جانمايي خاموش كننده ها ؟

• ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﺴﺎﻓﺖ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آنﻫﺎ از ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﯿﭻﮔﺎه ﺑﯿﺶ از 23 ﻣﺘﺮ ﻧﺸﻮد.
• .ﻧﺼﺐ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ در ﮐﻠﯿﻪ ﻣﮑﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺎم ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺴﺌﻮل ﺿﺮوري ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﺪ، اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ
• .در مكانهاي پر خطر و اماكني كه محدوديت حضور افراد وجود دارد ، ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﭼﺮخدار ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد

توزيع و جانمايي خاموش كننده ها :

ﺗﻮزﯾﻊ واﻗﻌﯽ و ﺻﺤﯿﺢ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎ در ﯾﮏ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، يك كار كاملا تخصصي بوده كه پس از ﺑﺎزدﯾﺪ از مجموعه و در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﯾﻂ آن ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺎرﺗﯿﺸﻦﻫﺎ،دﯾﻮارﻫﺎ، ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي دﺳﺘﺮﺳﯽ، ﻣﻮاﻧﻊ و ﻏﯿﺮه و طبق محاسبات ميزان مواد اطفائي و چگونگي توزيع و جانمايي آنها انجام مي گردد . درﻋﯿﻦﺣﺎل ﻣﮑﺎن ﻧﺼﺐ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ داراي ﺷﺮاﯾﻂ ذﯾﻞ ﺑﺎﺷﺪ:

• ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ در ﺗﻮزﯾﻊ رﻋﺎﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ
• دﺳﺘﺮﺳﯽ آنﻫﺎ آﺳﺎن ﺑﺎﺷﺪ
• از اﻧﺒﺎرش ﻣﻮاد ﯾﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺠﻬﯿﺰات در ﻣﻘﺎﺑﻞ آن جلوگيري گردد
• در ﻣﺠﺎورت ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﺧﺮوج ﺑﺎﺷﺪ
• در ﻣﺠﺎورت دربﻫﺎي ورود و ﺧﺮوج ﺑﺎﺷﺪ
• اﻣﮑﺎن وارد آﻣﺪن ﺻﺪﻣﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ
• در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎﺑﺶ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ و ﯾﺎ ﺑﺎرش ﺑﺎران و ﺑﺮف ﻧﺒﺎﺷﺪ
• ﺑﻪﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞرؤﯾﺖ ﺑﺎﺷﺪ

الزامات نصب خاموش كننده ها (كپسول هاي آتش نشاني ) :

• ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪهﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺳﺮوﯾﺲﻫﺎي دورهاي داراي ﮐﺎراﯾﯽ ﻣﻄﻠﻮب و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮده و ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺷﺎرژ ﮐﺎﻣﻞ در ﻣﺤﻞ ﺗﻌﺒﯿﻪﺷﺪه ﻧﺼﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﯾﺪ داراي ﻧﺸﺎن اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﯽ اﯾﺮان و ﯾﺎ داراي ﺗﺄﯾﯿﺪﯾﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺎزرﺳﯽ و ﺷﺎرژ ﻗﺒﻠﯽ و ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﺎرژ ﻣﺠﺪد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ روي ﺑﺪﻧﻪ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه، ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﻮاﻧﺎ و ﻗﺎﺑﻞرؤﯾﺖ ﻧﺼﺐﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
• .دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ روي آن ﻧﺼﺐﺷﺪه و ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺼﺐ، ﺑﻪوﺿﻮح ﻗﺎﺑﻞرؤﯾﺖ ﺑﺎﺷﺪ
• .ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﺴﺖ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﺤﮑﻢ و ﭘﺎﯾﺪار ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد
• ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﯾﺪ در ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ ﺧﺮوج و ﻧﺰدﯾﮏ ﺧﺮوجﻫﺎ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه و ﻣﺴﯿﺮ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آن ﮐﻮﺗﺎه و ﻋﺎري از وﺳﺎﯾﻞ ﻣﺰاﺣﻢ و دﺳﺖ و ﭘﺎﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
• درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ، ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه داﺧﻞ ﮐﺎﺑﯿﻨﺖ ﯾﺎ ﺟﻌﺒﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد، ﻗﻔﻞ ﮐﺎﺑﯿﻨﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع آﺳﺎنﺑﺎزﺷﻮ ﺑﻮده، ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ آن ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﺷﻮد و اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻔﻞ ﺟﺰ در ﻣﻮارد ﺧﺎص ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻏﯿﺮﻣﺠﺎز از ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه وﺟﻮد دارد، ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.
• ،ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺼﺐ ﺷﻮد ﮐﻪ ارﺗﻔﺎع ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻻي آن، از ﮐﻒ ﺗﻤﺎمﺷﺪه ﺑﻨﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وزن ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه مطابق شكل ذيل باشد . همچنين ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﯾﺮ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﺗﺎ زﻣﯿﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ از 10 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ به صورتيكه :
• خاموش كننده هايي كه وزن كل آنها كمتر از 18 كيلوگرم باشند بايد طوري نصب گردند كه ارتفاع نقطه بالايي آن از كف زمين بيشتر از 1.5 متر نباشد
• خاموش كننده هايي كه وزن كل آنها بيشتر از 18 كيلوگرم باشند ( غير از خاموش كننده هاي چرخ دار ) بايد طوري نصب گردند كه ارتفاع نقطه بالايي آن از كف زمين بيشتر از 1 متر نباشد.

• در اﺗﺎقﻫﺎ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﺰرگ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻟﻦ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ( ﮐﻪ ﺣﺬف ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻮاﻧﻊ دﯾﺪاري ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﻋﻼﺋﻢ راﻫﻨﻤﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﮑﺎن ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.

علائم راهنما بايد :

• نورتاب باشند
• در نزنديكي و مجاورت خاموش كننده نصب گردند
• در مسير تردد باشند و در شرايط عادي قابل رويت باشند

اسپرينكلر ها :

الزامات نصب اسپرينكلر ها  :

• ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓﻫﺎ و ﻣﺤﻞ ﭘﺎرك ﺧﻮدروﻫﺎ و ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺮدد آنﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد . نكته مهم اين است كه اﺟﺮاي ﯾﮏ ﯾﺎ دو اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺑﻪ ازاي ﻫﺮﮐﺪام از ﺧﻮدروﻫﺎي ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ، اﺻﻮﻟﯽ ﻧﺒﻮده و ﮐﻠﯿﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ، ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﭘﺎرك ﺧﻮدرو، ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﺗﺮدد و رﻣﭗﻫﺎ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.
• ﮐﻠﯿﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﺼﺮﻓﺎت ﺗﺠﺎري ﻧﻈﯿﺮ واﺣﺪﻫﺎ و راﻫﺮوﻫﺎي ﺗﺠﺎري، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻗﺮار گيرند
• ساختمانهاي بلند مرتبه (بالاي 23 متر ) ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ. در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﮐﻠﯿﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ اﺗﺎقﻫﺎي ﺧﻮاب، ﻫﺎل و ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ، ﻧﻬﺎرﺧﻮري و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و ﻏﯿﺮه ﺑﻪﺟﺰ ﺳﺮوﯾﺲﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ. ﮐﻤﺪﻫﺎي ﻟﺒﺎس در ﺗﺼﺮفﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ تا مساحت حداكثر 2.2 متري نياز به نصب اسپرينكلر نمي باشد .
• در اﺗﺎقﻫﺎي ﺑﺮق، اﮔﺮ اﺗﺎق ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺑﺮﻗﯽ ﻧﻮع ﺧﺸﮏ اﺧﺘﺼﺎص داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎده ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل دﯾﮕﺮي در آﻧﺠﺎ اﻧﺒﺎر ﻧﺸﻮد، ﻣﯽﺗﻮان از ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﯽ ﻧﻤﻮد.
• ﺳﺎﻟﻦﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت، آﻣﻔﯽﺗﺌﺎﺗﺮﻫﺎ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺗﺠﻤﻌﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ
• اﻧﺒﺎرﻫﺎي اﺟﻨﺎس و ﺑﺎراﻧﺪازﻫﺎ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻧﻮع ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ.
• ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮﺳﺎل ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻣﺠﺎز بايد مورد تست و باز بيني قرار گيرد .

دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ :

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻣﻮاد ﻣﻮﺟﻮد، ﻣﻘﺪار ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل، ارﺗﻔﺎع ﮐﺎﻻي اﻧﺒﺎرﺷﺪه و ﻧﺮخ ﺣﺮارت آزاده ﺷﺪه ﺑﻪ 4 دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﻣﯽﺷﻮد، ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ اﯾﻦ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﺎرﺑﺮد داﺷﺘﻪ و ﻗﺎﺑﻞﺗﻌﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ.

• محيط هاي كم خطر ( Light Hazard)
• ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﮔﺮوه ﯾﮏ ( Ordinary Hazard- GROUP 1)
• ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﮔﺮوه دو ( Ordinary Hazard- GROUP 2)
• محيط پر خطر گروه يك ( Extra Hazard – Group 1 )

1-         محيط هاي كم خطر ( Light Hazard) :

ساختمان يا بخشي از آن كه مقدار مواد قابل اشتعال موجود در آن و قابليت اشتعال و نرخ حرارت آزاد شده كم باشد .ساختمانهاي اداري ، مسكوني و بيمارستانها در اين دسته قرار مي گيرند .اطفاء اين كلاس از ساير كلاس ها ساده تر بوده و به آب كمتري نياز دارد .نمونه هاي ديگري از مكانهاي كم خطر عبارتند از اماكن مذهبي ، باشگاه و كلوب ،آموزشگاه ، موسسات ، كتابخانه هاي كوچك ، خانه سالمندان ، موزه ، دفاتر اداري ، منازل مسكوني

2- ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﮔﺮوه ﯾﮏ ( Ordinary Hazard- GROUP 1) :

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﯾﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺷﺘﻌﺎل ﻣﻮاد ﻣﻮﺟﻮد در آن ﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻘﺪار و ﻧﺮخ ﺣﺮارت آزاده ﺷﺪه ﻣﻮاد ﻣﻮﺟﻮد در آن ﻣﺘﻮﺳﻂ و ارﺗﻔﺎع ﻣﻮاد اﻧﺒﺎرﺷﺪه از 8 ﻓﻮت (2,4 ﻣﺘﺮ)ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﮑﺎنﻫﺎي ﻣﺜﻞ رﺳﺘﻮرانﻫﺎ و ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ اﯾﻦ ﮐﻼس ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﻣﮑﺎنﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﮔﺮوه ﯾﮏ ﻋﺒﺎرتاﻧﺪ از: ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺧﻮدرو و ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه، ﻧﺎﻧﻮاﯾﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﺴﺮو، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻟﺒﻨﯿﺎت، ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺠﻬﯿﺰات اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ، واﺣﺪ ﭘﺮدازش اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺷﯿﺸﻪاي، ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﯾﯽ و ﺧﺸﮏﺷﻮﯾﯽ. 

3- ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﮔﺮوه دو ( Ordinary Hazard- GROUP 2) :

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﯾﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﻘﺪار و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺷﺘﻌﺎل ﻣﻮاد ﻣﻮﺟﻮد در آن ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﻧﺮخ ﺣﺮارت آزاده ﺷﺪه ﻣﻮاد در آن ﻣﺘﻮﺳﻂ و ارﺗﻔﺎع ﻣﻮاد اﻧﺒﺎرﺷﺪه از 8 ﻓﻮت )2,4 ﻣﺘﺮ( ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﻣﮑﺎنﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﮔﺮوه دو ﻋﺒﺎرتاﻧﺪ از: آﺳﯿﺎب ﻏﻼت، ﭼﻮبﺑﺮي و ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﭼﻮﺑﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻻﺳﺘﯿﮏ ﺧﻮدرو، ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﭘﺰي، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻨﺴﻮﺟﺎت، ﭼﺎپ و ﻧﺸﺮ، ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎه، ﺧﺸﮏﺷﻮﯾﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﭼﺮﻣﯽ، ﮐﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺎﻏﺬ، ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ.

4- محيط پر خطر گروه يك ( Extra Hazard – Group 1 ) :

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﯾﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﻘﺪار و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺷﺘﻌﺎل ﻣﻮاد ﻣﻮﺟﻮد در آن بسيار بالا است ، نرخ حرارت آزاد شده زياد و گسترش حريق بالا است  وليكن مقدار مايعات قابل اشتعال بسيار كم است . كارگاههاي ريخته گري و چاپخانه هايي كه مركب هايي با نقطه اشتعال كمتراز 100 درجه فارنهايت يا 38 درجه سانتيگراد استفاده مي كنند در اين كلاس قرار دارند . نمونه هاي ديگر مكانهاي پر خطر گروه يك عبارتند از : آشيانه هواپيما ، ﻟﻮازم ﻣﻨﺰل ﺑﺎ ﻓﻮمﻫﺎي ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺨﺘﻪ هاي چوبي چند لايه ، بازيافت ، تركيب و ﺧﺸﮏﮐﺮدن ﻻﺳﺘﯿﮏﻫﺎ، ﭼﺎپ ( اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺮﮐﺐﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪ اﺷﺘﻌﺎل آنها  كمتراز 100 درجه فارنهايت يا 38 درجه سانتيگراد مي باشد ) و برشكاري ها .

ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﻪﻃﻮرﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﻧﻮع ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ :

• ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺮ
• ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺸﮏ
• ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﭘﯿﺶ ﻋﻤﻠﮕﺮ
• ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺳﯿﻼﺑﯽ

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺮ :

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺮ، ﺳﺎدهﺗﺮﯾﻦ، راﯾﺞﺗﺮﯾﻦ، اﻗﺘﺼﺎديﺗﺮﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮارد ﻣﺬﮐﻮر، ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮات و ﻧﮕﻬﺪاري اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ از ﺳﺎﯾﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﭘﺮ ﺑﻮدن ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ از آب، ﺑﻪﻣﺤﺾ ﺑﺎز ﺷﺪن اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، آب ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺷﺪه و زﻣﺎن ﻋﮑﺲاﻟﻌﻤﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮدن ﺗﺠﻬﯿﺰات در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ، اﺣﺘﻤﺎل ﺧﺮاﺑﯽ ﻧﯿﺰ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪه و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﺎﺑﻞاﻃﻤﯿﻨﺎنﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، ﺑﻪﻃﻮرﮐﻠﯽ اﮔﺮ دﻣﺎي ﻣﺤﯿﻂ در ﺳﺮدﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 4 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد ﺑﺎﺷﺪ، در اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺸﮏ  :

ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ دﻣﺎي ﻫﻮاي ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻤﺘﺮ از 4 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد و ﯾﺎ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻮان دﻣﺎي ﻣﺤﯿﻂ را ﺑﯿﺶ از آن دﻣﺎ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ (ﺳﺮدﺧﺎﻧﻪﻫﺎ) ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺧﺸﮏ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. درون ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ از ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﺎ ﻫﻮاي ﻓﺸﺮده اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و آب در ﻣﺤﯿﻂ ﮔﺮم )ﺑﯿﺶ از 4 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد( ﻗﺮار داده ﻣﯽﺷﻮد. ﺿﻤﻨﺎً اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺷﺒﮑﻪاي ( Gridded ) در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺧﺸﮏ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺴﺒﺖ ﺑﯿﻦ ﻓﺸﺎر ﻫﻮا ﺑﻪ ﻓﺸﺎر آب ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﺷﯿﺮﻫﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد، ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﯿﺮﻫﺎ در ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺮﻣﺎل ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ. اﻏﻠﺐ در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺧﺸﮏ از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي رو ﺑﻪ ﺑﺎﻻ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ از رﺳﻮب ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در زﻣﺎن ﺗﺨﻠﯿﻪ آب از ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﺷﻮد. در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي آوﯾﺰان، اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ روي ( ﺧﻢ رو ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ) Return bend ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.

قوانين كلي نصب اسپرينكلر ها :

• ﺗﻨﻬﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻧﻮ و جديد مجاز به نصب در سيستم مي باشند .
• اﮔﺮ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮي ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻞ از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﺪا ﺷﻮد، ﻧﺼﺐ ﻣﺠﺪد آن ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ
• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع ﻣﺮﻏﻮب و داراي ﺗﺄﯾﯿﺪﯾﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻮده و ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻬﺮان ( ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺗﺠﻬﯿﺰات اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ ﻣﻨﺪرج در ﺳﺎﯾﺖ رﺳﻤﯽ ﺳﺎزﻣﺎن) ﺑﺎﺷﺪ.
• ﮐﻠﯿﻪ اﺟﺰاي اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺸﺎر ﮐﺎري ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض آن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﯾﻦ ﻓﺸﺎر ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ از 175 PSI ( 12.5 بار ) ﺑﺮاي اﺟﺰاي ﻧﺼﺐﺷﺪه روي زﻣﯿﻦ و 150 PSI ( 10.4 بار )  ﺑﺮاي اﺟﺰاي ﻧﺼﺐﺷﺪه زﯾﺮ زﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺎ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻣﺠﻬﺰ ﺷﻮد. ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮدﮐﺎر ﺗﺄﻣﯿﻦ آب را ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﺎﯾﺪ.
• ﺷﯿﺮﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S2 و S3 ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ از ﺑﺎز ﺑﻮدن آنﻫﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه و در ﺻﻮرت ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدن، ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺧﻄﺎي آن ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ارﺳﺎل ﮔﺮدد.
• ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر آﮔﺎهﺳﺎزي اﻓﺮاد درون ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از ﻓﻌﺎل ﺷﺪن ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﻫﺸﺪار ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺑﻪ دو ﺻﻮرت ﻫﺸﺪار ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ( ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻧﮓ ﻣﻮﺗﻮرآﺑﯽ ) و اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ( ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ) ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺷﺮﺳﻮﺋﯿﭻ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد آن ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻓﺸﺎر واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺟﻬﺖ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺟﺮﯾﺎن و ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ، ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
• ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺗﺼﺎل آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ( ﺷﯿﺮ ﺳﯿﺎﻣﯽ ) را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺻﻮرت ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮاي راﯾﺰر ﻣﺸﺘﺮك ( ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده )، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ روي اﻧﺸﻌﺎب ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل، ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ، درﺟﻪ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ، ﻓﻠﻮﺳﻮﺋﯿﭻ و ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ و ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد.
• در ساختمانهايي با ارتفاع بيش از 23 متر يا زير بناي كلي بيش از 4830 متر مربع بايد بر روي انشعاب اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل، درﺟﻪ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ، ﻓﻠﻮﺳﻮﺋﯿﭻ و ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ و ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد. در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻧﺼﺐ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﺳﺮي از ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﻓﻮقاﻟﺬﮐﺮ در اﺑﺘﺪاي راﯾﺰر اﺻﻠﯽ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ.
• در اﺑﺘﺪاي راﯾﺰر ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل، درﺟﻪ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ، ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ اﺻﻠﯽ و وﺳﯿﻠﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﻫﺸﺪار ﺟﺮﯾﺎن آب ( ﻓﻠﻮﺳﻮﺋﯿﭻ ﯾﺎ ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﺧﺎص ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺟﺮﯾﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ ) ﻧﺼﺐ ﺷﻮد. در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S3 در زﻣﺎن ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﻋﻼوه ﺑﺮ ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل ﻫﺸﺪار ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ، ﺑﺎﯾﺪ زﻧﮓ ﻫﺸﺪار ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﯾﺪ.
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S2 و S3، ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت اﺑﺘﺪاي ﺧﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ و داراي ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﺷﺪ
• ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ارﺳﺎل ﭘﯿﻐﺎم ﻫﺸﺪار ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﺗﺮ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ( wet alarm valve ) در اﺑﺘﺪاي راﯾﺰر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻫﺮ زون، ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﮔﺮدد. اﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﮑﯿﺞ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ، ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ و زﻧﮓ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻧﯿﺎزي ﺑﻪ ﻧﺼﺐ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ، ﻓﻠﻮﺳﻮﺋﯿﭻ، ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ و زﻧﮓ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ در اﺑﺘﺪاي راﯾﺰر ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ.
• درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﻣﺨﺰن آب ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺸﺘﺮك ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ از ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ دوﺗﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺑﺮﮔﺸﺖ آب ﺷﺒﮑﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺨﺰن، ﺑﯿﻦ ﻣﺨﺰن و ﻟﻮﻟﻪ ﻣﮑﺶ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
• ﺷﯿﺮﻫﺎي ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻋﻤﻮدي ﯾﺎ اﻓﻘﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ
• ﺟﻬﺖ آزﻣﺎﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﻧﻈﯿﺮ ﭘﻤﭗ و آﻻرمﻫﺎي وﯾﮋه ﺟﺮﯾﺎن آب، ﺑﺎﯾﺪ از اﻧﺸﻌﺎب ﺑﺎزرﺳﯽ ( ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ و ﺗﺨﻠﯿﻪ ) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﻦ اﻧﺸﻌﺎب ﺣﺪاﻗﻞ 1 اﯾﻨﭻ ﺑﻮده و اُرﯾﻔﯿﺲ آن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﺎدل ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﯾﻦ ﺳﺎﯾﺰ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺷﯿﺮﻫﺎ، ﻣﺎﻧﻮﻣﺘﺮﻫﺎ، ﻓﺸﺎرﺷﮑﻦ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت اول ﺧﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر آزﻣﻮن ﻋﻤﻠﮑﺮد، ﺑﺎزرﺳﻰ و آزﻣﺎﯾﺶﻫﺎ و ﻧﮕﻬﺪارى ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﻮاره در دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• وﺳﺎﯾﻞ ﻫﺸﺪار ﺟﺮﯾﺎن آب ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎص ﺧﻮد ﻓﻬﺮﺳﺖﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺟﺮﯾﺎن آﺑﯽ ﻣﺴﺎوي ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ازآﻧﭽﻪ از ﯾﮏ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺧﻮدﮐﺎر ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ K ﻧﺼﺐﺷﺪه ﺑﺮ روي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺒﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ را ﺗﺸﺨﯿﺺ داده و زﻧﮓ ﻫﺸﺪار ﻃﯽ ﺣﺪاﮐﺜﺮ 5 دﻗﯿﻘﻪ ﭘﺲ از آﻏﺎز ﺟﺮﯾﺎن ﺷﺮوع و ﺗﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪن ﺟﺮﯾﺎن اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ.
• ﺟﻬﺖ ﺗﺨﻠﯿﻪ آب ﺳﯿﺴﺘﻢ در ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺮوري ﺑﺎﯾﺪ ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﺮ روي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﻮد.

ﺳﺎﯾﺰ ﺷﯿﺮ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ جدول ذيل تعيين مي شود :

• ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺸﺎر ﻣﺠﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ 0,5 ﺑﺎر (7 psi ) و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺸﺎر ﻣﺠﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ 12,1 ﺑﺎر ( 175 psi ) اﺳﺖ. در ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻓﺸﺎر ﺑﯿﺶ از ﻣﻘﺪار ﻣﺠﺎز ﺷﻮد و ﯾﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﻃﺮاﺣﯽ اوﻟﯿﻪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ادوات ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
• .در ﻫﺮ دو ﻃﺮف ورودي و ﺧﺮوﺟﯽ ﻫﺮ ﺷﯿﺮ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر، ﺑﺎﯾﺪ درﺟﻪﻫﺎي ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ
• ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﻪ داراي آب ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ از ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﺎز ﻋﺒﻮر ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﯾﺦزدﮔﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، اﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﺦزدﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮔﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دﻣﺎي آب ﻫﻤﻮاره ﺑﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ 4 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد و ﺣﺪاﮐﺜﺮ 48,9 درجه ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ ﯾﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﺸﮏ اﺟﺮا ﺷﻮد.
• در ﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻗﺮار دارد، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺪاد ﮐﺎﻓﯽ از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ، ﺑﻪﺻﻮرت رزرو در اﻧﺒﺎر ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﺪه ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ و ﯾﺎ ﺻﺪﻣﻪ دﯾﺪن آنﻫﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﮔﺮدﻧﺪ. اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ذﺧﯿﺮه ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﺤﻠﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ داراي ﺷﺮاﯾﻂ اﻧﺒﺎرداري ﺑﻮده و درﺟﻪ ﺣﺮارت آن ﻣﺤﻞ ﮐﻤﺘﺮ از 38 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد ﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﻌﺪاد اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ذﺧﯿﺮه در ﺗﺼﺮﻓﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪول ذيل ﺑﺎﺷﺪ.

     ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻌﺪاد اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ذﺧﯿﺮه، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﮐﻞ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺑﻪﮐﺎررﻓﺘﻪ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن :

نكات كلي طراحي اسپرينكلر ها :

• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺮ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، از ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺠﺎز، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺸﻮد.
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺑﻪﻃﻮرﮐﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮐﻼس دﻣﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪﮐﺎرﺑﺮده ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪﺟﺰ ﻣﻮارد خاص كه در ادامه ذكر خواهد شد .
• ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ دﻣﺎي ﺳﻘﻒ از ℉ 100 ( ℃ 38 ) ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﺮخﻫﺎي دﻣﺎﯾﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ دﻣﺎﻫﺎي ﺳﻘﻒ ﺟﺪول ذيل ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮﻧﺪ.
• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻧﺼﺐﺷﺪه زﯾﺮ ﻧﻮرﮔﯿﺮ ﺷﯿﺸﻪاي ﯾﺎ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﺷﻌﻪ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع دﻣﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻧﺼﺐﺷﺪه در ﻓﻀﺎي ﺗﻬﻮﯾﻪﻧﺸﺪه و ﻣﺨﻔﯽ زﯾﺮ ﺳﻘﻒ ﻋﺎﯾﻖﻧﺸﺪه، ﯾﺎ ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﺗﻬﻮﯾﻪﻧﺸﺪه، ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع دﻣﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• كلاس دمايي اسپرينكلر بايد با توجه به محل نصب ، خطر و بار اشتعال مواد موجود در محل انتخاب گردد .

                                    جدول ﮐﻼسﺑﻨﺪي دﻣﺎ و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي رﻧﮓ 

                                مناطق دﻣﺎﺑﺎﻻ و دﻣﺎﻣﺘﻮﺳﻂ در واﺣﺪ ﺣﺮارﺗﯽ

• در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﻓﻮاﺻﻞ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺣﺮارﺗﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪول ذيل ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ

                           جدول ﻓﻮاﺻﻞ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ در ﻣﺠﺎورت ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺣﺮارت

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎي ﮐﻢﺧﻄﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از اﻧﻮاع زﯾﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ :

• واكنش سريع ( Quick Response)
• مسكوني ( Residential )
• در ﺻﻮرت اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻣﺠﺎز ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺪاد زونﻫﺎي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﻫﺮ زون داراي راﯾﺰر ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ. راﯾﺰرﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺸﺘﺮك ﺑﻪ ﭘﻤﭗ اﺻﻠﯽ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﻧﺪ. ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از:
• محيط كم خطر (52000 𝑓𝑡2) 4800 𝑚
• محيط خطر معمولي (52000 𝑓𝑡2) 4800 𝑚2
• پر خطر ( هيدروليكي محاسبه شده ) (40000 𝑓𝑡2) 3700 𝑚2
• در ﻣﻮاردي ﮐﻪ دﯾﻮارﻫﺎ زاوﯾﻪ ﻗﺎﺋﻤﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ رﻋﺎﯾﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﺎ دﯾﻮار، ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ از ﮐﻨﺞ دﯾﻮار، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ ذيل 75% ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ:

ﺿﻮاﺑﻂ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي اﺳﭙﺮيﮐﻨﻨﺪه اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺑﺎﻻزن و ﭘﺎﯾﯿﻦزن :

• ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺮ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪاول ذيل ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ :

ﺟﺪول الف – ﻣﺴﺎﺣﺖ ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﭘﺎﺷﺸﯽ آوﯾﺰان و ﻋﻤﻮدي اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻢﺧﻄﺮ

ﺟﺪول ب – ﻣﺴﺎﺣﺖ ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﭘﺎﺷﺸﯽ آوﯾﺰان و ﻋﻤﻮدي اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮﻣﻌﻤﻮﻟﯽ

ﺟﺪول ج- ﻣﺴﺎﺣﺖ ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﭘﺎﺷﺸﯽ آوﯾﺰان و ﻋﻤﻮدي اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﺤﯿﻂ ﭘﺮﺧﻄﺮ

• ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺗﺎ دﯾﻮار ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻧﺼﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮد
• ﻓﺎﺻﻠﻪ از دﯾﻮار ﺗﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻋﻤﻮدي ﺗﺎ دﯾﻮار اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺷﻮد
• در ﺧﺼﻮص ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ از دﯾﻮار در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻢﺧﻄﺮ، ﯾﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﻧﻮن اﺗﺎق ﮐﻮﭼﮏ وﺟﻮد دارد. ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﯽﺗﻮان ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ را ﺗﺎ ﯾﮑﯽ از دﯾﻮارﻫﺎي اﺗﺎق ﺗﺎ 2,75 ﻣﺘﺮ ( 9 ﻓﻮت ) اﻓﺰاﯾﺶ داد.

ﺷﺮاﯾﻂ ﻗﺎﻧﻮن اﺗﺎق ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻄﺎﺑﻖ ذﯾﻞ اﺳﺖ :

اﻟﻒ) ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻢﺧﻄﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ب) ﻣﺴﺎﺣﺖ اﺗﺎق ﮐﻤﺘﺮ از 75 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎﺷﺪ.

ج) ﺳﺎزه ﺳﻘﻒ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

د) ﻓﻀﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ دﯾﻮار و ﺳﻘﻒ اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. وﺟﻮد ﺑﺎزﺷﻮ در دﯾﻮارﻫﺎ ( ﻣﺎﻧﻨﺪ در و ﻣﺤﻞ ﻋﺒﻮر) درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻻي ﺑﺎزﺷﻮ ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 20 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ. 

• در اتاق كوچك مي توان فاصله اسپرينكلر را از يكي از ديوارهاي اتاق 2.75 متر ( 9 فوت ) افزايش داد .
• اسپرينكلر ها نبايد درفاصله كمتر از 102 ميليمتر ( 4 اينچ ) تا ديوار قرار بگيرند
• اسپرينكلر ها نبايد درفاصله اي كمتر از 8 متر ( 6 فوت ) نصب شوند مگر اينكه تيغه اي بين اسپرينكلر ها وجود داشته باشد .
• در سازه غير مسدود كننده فاصله بين دفلكتور اسپرينكلر و سقف بايد حداقل 25 ميلي متر ( 1 اينچ ) و حداكثر 3000 ميلي متر ( 12 اينچ ) باشد .

در ﺳﺎزهﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه، ﻣﺤﯿﻂﻫﺎي ﮐﻢﺧﻄﺮ و ﺧﻄﺮﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و ﯾﺎ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺷﺘﻌﺎل ﻣﺤﺪود، اﮔﺮ ﺷﺮاﯾﻂ زﯾﺮ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﺰﺋﯿﺎت زﯾﺮ در ﻧﺼﺐ ﺑﺎﯾﺪ رﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮد:

اﻟﻒ –  درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻋﻤﻮدي در ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻒ درون ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺳﺒﺐ اﯾﺠﺎد ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﺑﯿﺸﺘﺮ از 914 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 36 اﯾﻨﭻ ) ﺑﯿﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻻﯾﯽ و دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﯽﺷﻮد، ﺻﻔﺤﻪ ﻋﻤﻮدي ﻓﺮﺿﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ارﺗﻔﺎع ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ دﯾﻮار در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

ﺷﮑﻞ اﻟﻒ – ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻋﻤﻮدي در ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻒ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 914 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 36 اﯾﻨﭻ )

ب)  درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻻﯾﯽ و دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﮐﻤﺘﺮ و ﯾﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 914 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 36 اﯾﻨﭻ )ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪﺷﺮط رﻋﺎﯾﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮاﻧﻊ، اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﻘﻒﻫﺎي ﻣﺴﻄﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺷﮑﻞ ب- ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻋﻤﻮدي در ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻒ ﮐﻤﺘﺮ ﯾﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 914 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 36 اﯾﻨﭻ )

در ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎي زﯾﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد :

اﻟﻒ)  ﻧﺼﺐ دﻓﻠﮑﺘﻮر در ﻓﺎﺻﻠﻪ 25 ﺗﺎ 150 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ (1 ﺗﺎ 6 اﯾﻨﭻ ) زﯾﺮ اﺟﺰاي ﺳﺎزه ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ دﻓﻠﮑﺘﻮر ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 560 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 22 اﯾﻨﭻ ) ﻧﺒﺎﺷﺪ.

ﺷﮑﻞ الف – ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﺳﺎزه ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه

در ﺳﺎزهﻫﺎي ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ T ﺷﮑﻞ، وﻗﺘﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻋﻀﺎء ﺳﺎزه از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯿﻦ 0,9 ﻣﺘﺮ اﻟﯽ 2,2 ﻣﺘﺮ ( 35 ﺗﺎ 86 اﯾﻨﭻ ) ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪون ﻧﮕﺮاﻧﯽ از ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ از ﺳﻘﻒ اﺻﻠﯽ، ﻣﯽﺗﻮان اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ را ﺗﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ 2,5 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ از ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻋﻀﺎء ﻧﺼﺐ ﻧﻤﻮد. 

ﺷﮑﻞ اﻟﻒ-2- ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﺳﺎزه ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ T ﺷﮑﻞ

ب ) ﻧﺼﺐ دﻓﻠﮑﺘﻮر در ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﺟﺰاي ﺳﺎزه ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ آب ﺗﺨﻠﯿﻪﺷﺪه از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﺎزه ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﺮده ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ دﻓﻠﮑﺘﻮر ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﮐﻤﺘﺮ از 56 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ( 22 اﯾﻨﭻ ) ﺑﺎﺷﺪ.

ج ) ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻫﺮﯾﮏ از ﻣﺤﻔﻈﻪﻫﺎي ﺗﺸﮑﯿﻞﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزه ﺳﻘﻒ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ دﻓﻠﮑﺘﻮر از ﺳﻘﻒ ﺣﺪاﻗﻞ 25 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ (1 اﯾﻨﭻ ) و ﺣﺪاﮐﺜﺮ 300 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ (12 اﯾﻨﭻ ) ﺑﺎﺷﺪ.

ﺷﮑﻞ ج- ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزه ﺳﻘﻒ

ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي روﺑﻪ ﺑﺎﻻ و آوﯾﺰان از ﺳﻘﻒ در ﻧﻮرﮔﯿﺮﻫﺎ و ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽﻫﺎي درون ﺳﻘﻒﻫﺎ، درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ذﯾﻞ ﻣﺤﻘﻖ ﮔﺮدد ﺿﺮورﺗﯽ ﻧﺪارد :

اﻟﻒ ) ﺣﺠﻢ آن ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽ ﮐﻤﺘﺮ از 28 ﻣﺘﺮﻣﮑﻌﺐ(1000 ﻓﻮت ﻣﮑﻌﺐ )ﺑﺎﺷﺪ.

ب ) ﻋﻤﻖ آن ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽ ﮐﻤﺘﺮ از 90 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ( 3 ﻓﻮت ) ﺑﺎﺷﺪ.

ج ) ﮐﻒ اﺗﺎق ﺑﺎ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻧﺼﺐﺷﺪه در زﯾﺮ ﺳﻘﻒ ﭘﻮﺷﺶ داده ﺷﻮد. 

د ) ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ 3,3 ﻣﺘﺮ  (10 ﻓﻮت ) از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ح ) ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽﻫﺎ از ﺳﺎزه ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل ﯾﺎ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺷﺘﻌﺎل ﻣﺤﺪود ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. و( اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪﺷﺪه ﺑﺮاي آن ﻓﻀﺎ از ﻧﻮع واﮐﻨﺶ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ﺷﮑﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﺪم ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽﻫﺎي ﺳﻘﻒ

• دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮازي ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد به استثنا موارد خاص
• در ﺻﻮرت ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﺗﺎج ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺷﯿﺐدار، دﻓﻠﮑﺘﻮر آن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮازي ﺑﺎ زﻣﯿﻦ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد
• در ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺷﯿﺐدار اﮔﺮ ﺷﯿﺐ ﺳﻘﻒ ﮐﻤﺘﺮ از 2 در 12 ( 16,7 درﺻﺪ ) ﺑﺎﺷﺪ، دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮازي ﺑﺎ زﻣﯿﻦ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد. در ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺑﺎ ﺷﯿﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 2 در 12 واﺣﺪ ﯾﺎ زاوﯾﻪ ﺑﯿﺶ از 9,4 درﺟﻪ، دﻓﻠﮑﺘﻮر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻣﻮازات ﺳﻘﻒ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
• هنگام نصب بالاترين اسپرينكلر در سقف هاي شيب دار ، فاصله از بالاترين نقطه سقف بايد كمتر از 90 سانتي متر ( 3 فوت ) و از ديوار ها بايد كمتر از 60 سانتي متر ( 2فوت ) باشد .

ﺟﺪول ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي ﻓﻮاﺻﻞ ﻣﺠﺎز اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ از ﺳﻘﻒ

• ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﺑﺎﻻزن و ﭘﺎﯾﯿﻦ زن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻮاﻧﻊ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﯿﺪه ﯾﺎ ﺟﻬﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﭘﻮﺷﺶدﻫﯽ ﮐﺎﻓﯽ، اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي اﺿﺎﻓﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.
• ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ دﻓﻠﮑﺘﻮر و ﺑﺎﻻي ﻣﻮاد اﻧﺒﺎرﺷﺪه و ﻣﺤﺘﻮﯾﺎت ﻓﻀﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 460 ميلي متر ( 18 اينچ ) ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﻮاﻧﻊ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺳﻘﻒ، ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ از ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪول و ﺷﮑﻞ ذيل ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد :

ﺷﮑﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ از ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻤﺘﺪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ

ﺟﺪول ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺑﺮﺧﻮرد آب ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻤﺘﺪ  ( ﺑﺎﻻزن و ﭘﺎﯾﯿﻦ زن )

اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي اﺳﭙﺮي ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺘﺎﻧﺪارد- دﯾﻮاري

ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺷﺶ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪول زﯾﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد.

ﺟﺪول ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻓﻮاﺻﻞ ( اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﭘﺎﺷﺸﯽ دﯾﻮاري اﺳﺘﺎﻧﺪارد )

• ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺗﺎ دﯾﻮار ﻣﺠﺎور ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻧﺼﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ
• اسپرينكلر ها بايد با فاصله حداقل 100 ميلي متري ( 4 اينچي ) از ديوار مجاور قرار گرفته باشند .
• ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺗﺎ دﯾﻮار ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻋﻤﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﻮار اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺷﻮد
• ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ 8/1 ﻣﺘﺮ( 6 ﻓﻮت ) ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺗﯿﻐﻪ ﺟﺪاﮐﻨﻨﺪه ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﺑﺎﯾﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ 102 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 4 اينچي ) ﺗﺎ 152 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ( 6 اينچي ) از ﺳﻘﻒ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ.
• دﻓﻠﮑﺘﻮر اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻣﻮازات ﺳﻘﻒ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد
• ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻮاﻧﻊ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﯿﺪه ﯾﺎ ﺟﻬﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﭘﻮﺷﺶدﻫﯽ كافي، اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي اﺿﺎﻓﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.
• اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﻧﺒﺎﯾﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻤﺘﺮ از 1/2 ﻣﺘﺮ ( 4 فوت ) از ﻣﻮاﻧﻊ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ.
• در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﺶ از 1/2 ﻣﺘﺮ ( 4 فوت ) اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺟﺪول و ﺷﮑﻞ زير ﺑﺎﺷﻨﺪ :

ﺷﮑﻞ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﺗﺎ مانع

ﺟﺪول ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي دﯾﻮاري ﺗﺎ مانع

در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﯿﺮون زده از دﯾﻮار ﺑﺎﯾﺪ از ﺟﺪول و ﺷﮑﻞ پايين اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد :

ﺷﮑﻞ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﻣﻮاﻧﻊ در اﻣﺘﺪاد دﯾﻮار  ( اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﭘﺎﺷﺸﯽ ﮐﻨﺎر دﯾﻮاري اﺳﺘﺎﻧﺪارد )

ﺟﺪول ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﯿﺮون زده از دﯾﻮار

اﮔﺮ ﻋﺮض ﻣﺎﻧﻊ ﮐﻤﺘﺮ از 1/2 ﻣﺘﺮ ( 4 فوت ) ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در دو ﻃﺮف ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ از ﺧﻂ ﻣﺮﮐﺰي ﻣﺎﻧﻊ از ﻧﺼﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﯿﻦ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﺗﺠﺎوز ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﺠﺎز ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺎﯾﺰ لوله جهت ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ :

ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ از دو روش ( ﺟﺪاول ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه ) و روش  ( ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ) ﻣﯽﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﯾﯽ در ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي اﺟﺮا، اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ارﺟﺤﯿﺖ دارد.

• ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪ ﻓﻮﻻدي ﻗﺎﺑﻞاﺳﺘﻔﺎده 1 اﯾﻨﭻ و ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺴﯽ 4/3 اﯾﻨﭻ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S3 اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺟﺪاول ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮده و ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ روش ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
• در روش ﺟﺪاول ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه، ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻢﺧﻄﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول اﻟﻒ و در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ب ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد:

                                جداول ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ روش ﺟﺪاول ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه

• در روش ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ، ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ، ﺗﻌﺪاد اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي ﻫﺮ ﺷﺎﺧﻪ، ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﻫﺮ ﻟﻮﻟﻪ اﺻﻠﯽ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺗﻮان ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻓﺸﺎر و دﺑﯽ ﻣﻨﺒﻊ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺤﺪود ﻣﯽﺷﻮد.
• ﻣﻘﺪار ﭼﮕﺎﻟﯽ ﻣﻮردﻧﯿﺎز و ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ در روش ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﻤﻮدار زير ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد :

                                        ﻧﻤﻮدار ﻣﻨﺤﻨﯽ ﭼﮕﺎﻟﯽ/ ﻣﺴﺎﺣﺖ

اﻓﺖ ﻓﺸﺎر در ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ راﺑﻄﻪ زﯾﺮ ( راﺑﻄﻪ ﻫﯿﺰن- وﯾﻠﯿﺎﻣﺰ ) ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﺷﻮد :

• در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي واﮐﻨﺶ ﺳﺮﯾﻊ، ﻣﯽﺗﻮان ﻇﺮﻓﯿﺖ آﺑﺪﻫﯽ ﭘﻤﭗ، ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه، ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ اﺟﺮاي ﺳﯿﺴﺘﻢ را ﮐﺎﻫﺶ داد.
• در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺮ و در ﺻﻮرت ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮي اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي واﮐﻨﺶ ﺳﺮﯾﻊ در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎي ﮐﻢﺧﻄﺮ و ﺧﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع 3,3 ﺗﺎ 6,6 ﻣﺘﺮ (10 ﺗﺎ 20 ﻓﻮت )، ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻃﺮاﺣﯽ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ راﺑﻄﻪ زﯾﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﺑﺮاي ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻒ ﮐﻤﺘﺮ از 3,3 ﻣﺘﺮ (10 ﻓﻮت )، ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن ارﺗﻔﺎع 3,3 ﻣﺘﺮ (10 ﻓﻮت ) در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

• در سيستم هاي لوله خشك يا پيش عملگر با همبندي دوتايي ، مساحت ناحيه طراحي اسپرينكلر ها 30 % افزايش مي يابد .
• اگر شيب سقف بيش از 1 واحد در 6 واحد باشد ، مساحت ناحيه طراحي اسپرينكلر ها 30 % افزايش مي يابد .

ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ دﺳﺘﯽ :

در ﮐﻠﯿﻪ ﻃﺒﻘﺎت و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﺗﺼﺮف، ﺑﺎﯾﺪ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﺎ ﮐﻼس ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

ﮐﻼسﺑﻨﺪي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده :

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻼس ﯾﮏ: در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ از اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ  1/2 -2  اينچ  ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد. ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ اﮐﺜﺮ ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ در اﯾﺮان، از اﺗﺼﺎﻻت 1/2 -1  ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده و ﻃﺮاﺣﯽ اﯾﻦ ﮐﻼس، ﮐﺎراﯾﯽ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻼس دو: در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ از اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ 1/2 -1 اﯾﻨﭻ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﻣﻮردﻧﯿﺎز اﻓﺮاد آموزش ديده ﯾﺎ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.

سيستم ﮐﻼس ﺳﻪ: در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ از اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ 1/2 -1 اﯾﻨﭻ، ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﻣﻮردﻧﯿﺎز اﻓﺮاد آﻣﻮزش دﯾﺪه و ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎﯾﺰ 1/2 -2   اﯾﻨﭻ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮔﺮدد. اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﮐﻼسﻫﺎي ﯾﮏ و دو اﺳﺖ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻼس ﭼﻬﺎر: در اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ از اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ 3/4 اﯾﻨﭻ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ و ﺳﺎﯾﺰ 1/2 -1  اﯾﻨﭻ، ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﻣﻮردﻧﯿﺎز اﻓﺮاد آﻣﻮزشدﯾﺪه و ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮔﺮدد.

• اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﮐﻼس ﭼﻬﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﯾﮏ اﻧﺸﻌﺎب 3/4 اﯾﻨﭻ، ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ، ﻗﺮﻗﺮه، ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﻧﯿﻤﻪﺳﺨﺖ و ﻧﺎزل ﭘﺎﺷﻨﺪه آب ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﯾﮏ اﻧﺸﻌﺎب 1/2 -1  ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﺎن و ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﻣﻮزش، ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ اﺗﺼﺎل ﺑﺎﯾﺪ داراي ﮐﻮﭘﻠﯿﻨﮓ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ اﺗﺼﺎل ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﻮاري آتش نشاني باشد .
• در ﺗﺼﺮﻓﺎت ﻏﯿﺮﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﯾﺎ ﻏﯿﺮ اداري ﮔﺮوه S3، در اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻗﺮﻗﺮه و ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ 3/4 اﯾﻨﭻ، ﯾﮏ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﻮاري ﺳﺎﯾﺰ 1/2 -1  اﯾﻨﭻ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه اﺗﺼﺎﻻت و ﻧﺎزل ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﺮ روي رك ﻣﺨﺼﻮص ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﭘﺮﺳﻨﻞ آﻣﻮزش دﯾﺪه ﯾﺎ ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﻮد. در ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاردي ﮐﻪ ﻣﻘﺎم ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﺪ، ﻧﺼﺐ ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻓﻮق اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
• ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺗﻮﺳﻂ رﻧﮓ آﺳﺘﺮ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺷﺪه و ﺑﺎ رﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺮاق رﻧﮓآﻣﯿﺰي ﺷﻮد، راﯾﺰرﻫﺎي اﺻﻠﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ( ارﺗﯿﻨﮓ ) ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• ﺟﻬﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ، اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ داﺧﻞ ﺟﻌﺒﻪ ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﺟﻌﺒﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ داراي ﻧﺸﺎن اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﯽ ﺑﻮده و ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
• شيلنگهاي نواري نبايد كمتر از 38 ميليمتر قطر داشته باشند و طول آنها بسته به جانمايي جعبه ها بين 20 تا 30 متر مي باشد .
• در ﻣﺤﻞﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﯾﺦزدﮔﯽ وﺟﻮد دارد، ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎي ﺗﺮ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﺦزدﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﺪه و دﻣﺎي آب ﻫﻤﻮاره ﺑﯿﻦ 4,4 اﻟﯽ 48,9 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد ﺣﻔﻆ ﺷﻮد.
• ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ در ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺎز و در ﻣﻌﺮض ﯾﺦزدﮔﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد، ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض ﻫﻮاي ﺳﺮد ﻗﺮار دارﻧﺪ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﯾﺦزدﮔﯽ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﻮﻧﺪ.
• اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺤﻠﻮل ﺿﺪ ﯾﺦ در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ .

اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ( سيامي )  :

• لوله ايستاده بايد به اتصال مخصوص آتش نشاني (سيامي ) با حداقل دو انشعاب 1/2 -2  اينچ مجهز گردد . براي لوله هاي اﯾﺴﺘﺎده ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ 3 اﯾﻨﭻ و ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺗﻮان از ﯾﮏ اﻧﺸﻌﺎب ﺗﮑﯽ دو يك دوم  اينچ استفاده نمود .
• اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﺤﻠﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺑﻪراﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞﻣﺸﺎﻫﺪه و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻮده و ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ مشخص گردد
• .اﺗﺼﺎل آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ درﭘﻮش ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از ورود اﺟﺴﺎم ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﮔﺮدد
• ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺳﺮﻗﺖ، ﻣﯽﺗﻮان اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ را در داﺧﻞ ﺣﯿﺎط ﯾﺎ ﻻﺑﯽ اﺻﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﯿﺰ ﻧﺼﺐ ﻧﻤﻮد. اﯾﻦ اﺗﺼﺎل ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻞ اﻣﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ورودي اﺻﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه و اﻣﮑﺎن دﺳﺘﺮﺳﯽ آن ﻫﻤﻮاره ﺑﺮاي ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪﺳﺎدﮔﯽ ﻣﺤﯿﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ اﯾﻤﻦ و ﺑﺪون ﻣﺨﺎﻃﺮه ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺗﺨﻠﯿﻪ آب راﯾﺰر، ﺑﯿﻦ اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و راﯾﺰر اﺻﻠﯽ، ﺑﺎﯾﺪ دو ﻋﺪد ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد. ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖﺷﺪه، ﻧﺼﺐ ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ.
• اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﯾﺎ ﻗﻄﻊ ﮐﻨﻨﺪه ﺟﺮﯾﺎن، در ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﻦ اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﺳﯿﺴﺘﻢ داﺧﻠﯽ ﻣﺠﺎز نمي باشد .

ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ و ﻃﺮاﺣﯽ لوله ايستاده آتش نشاني :

• سايز لوله هاي كلاس يك و سه بايد حداقل 4 اينچ در نظر گرفته شود .
• ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﮐﻼس ﭼﻬﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪاﻗﻞ دو يك دوم اينچ در نظر گرفته شود .
• سايز رايزر مشترك ( لوله ايستاده كلاس چهار و اسپرينكلرها ) بايد حداقل 4 اينچ در نظر گرفته شود .
• در ﺻﻮرت اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ، ﻣﯽﺗﻮان ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﯾﺰ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﻣﺸﺘﺮك را ﺗﺎ 1/2 -2  اينچ كاهش داد .
• ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺟﺪاﺳﺎزي ﯾﮏ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده، ﺑﺪون ﻣﺨﺘﻞ ﺷﺪن ﺳﺎﯾﺮ ﺧﻄﻮط ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ، اﺑﺘﺪاي ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﯾﺴﺘﺎده ( ﺷﺎﻣﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﯾﺴﺘﺎده ﺧﺸﮏ دﺳﺘﯽ )، ﺑﺎﯾﺪ ﺷﯿﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
• ﺟﻬﺖ ﺧﺮوج ﻫﻮاي ﻣﺤﺒﻮسﺷﺪه داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﺧﺸﮏ، در اﻧﺘﻬﺎي راﯾﺰر و در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﺷﯿﺮ ﺧﻮدﮐﺎر ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻫﻮا ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﻮد.
• ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺸﺎر ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺧﺮوﺟﯽ دورﺗﺮﯾﻦ ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ 3/4 اينچ ( از نظر هيدروليكي ) 2 بار بايد در نظر گرفته شود . ﻓﺸﺎر ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 7 ﺑﺎر ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S3، ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺸﺎر در ﺧﺮوﺟﯽ دورﺗﺮﯾﻦ اﺗﺼﺎل ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ( از ﻧﻈﺮ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ) ، ﺣﺪاﻗﻞ 4 ﺑﺎر ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺻﻮرت اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺑﯿﺶ از ﻓﺸﺎر اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ادوات ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر، ﻓﺸﺎر در ﻣﺤﺪوده اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﻔﻆ ﺷﻮد.
• درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ارﺗﻔﺎع ﺑﺎﻻي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ زونﻫﺎي ﻓﺸﺎر ﺑﺎﻻ و ﻓﺸﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯽﺗﻮان راﯾﺰرﻫﺎي ﻣﺠﺰا ﺑﺎ ﭘﻤﭗ ﻣﺸﺘﺮك در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و در اﺑﺘﺪاي ﻫﺮ راﯾﺰر، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺮ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر، ﻓﺸﺎر را در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮردﻧﯿﺎز زون ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ، ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﻮد.
• در ﻣﺠﺎورت ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﯾﺴﺘﺎده ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ راﯾﺰر درﯾﻦ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﺗﺴﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻫﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر اﺟﺮا ﺷﻮد. ﺳﺎﯾﺰ راﯾﺰر درﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺪاﯾﺖ ﺟﺮﯾﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺮوﺟﯽ از ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر را داﺷﺘﻪ و از ﻣﻘﺎدﯾﺮ ذﯾﻞ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ :

اﻟﻒ )  ﺳﺎﯾﺰ ﺧﺮوﺟﯽ ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر، ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ ﺑﯿﺶ از دو يك دوم 

ب ) ﺣﺪاﻗﻞ 3 اﯾﻨﭻ ﺑﺮاي ﺗﺴﺖ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر ﺳﺎﯾﺰ دو يك دوم 

ج ) ﺣﺪاﻗﻞ 2 اﯾﻨﭻ ﺑﺮاي ﺗﺴﺖ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر ﺳﺎﯾﺰ يك و يك دوم 

• ادوات تنظيم فشار بايد دردسترس باشند .
• به ازاء هر 2 راه خروج در ساختمان حداقل يك لوله استاده كلاس چهار بايد در نظر گرفته شود .
• ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﯾﺴﺘﺎده آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و اﺗﺼﺎﻻت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﮑﺎنﻫﺎﯾﯽ ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻧﻔﻮذ دود و ﺣﺮارت ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻮده و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻃﺒﻘﺎت در دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ آنﻫﺎ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً اﺗﺼﺎﻻت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ( در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ و در اﻣﺘﺪاد ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﻓﺮار ﯾﺎ ﺟﻨﺐ دربﻫﺎي ﺧﺮوج ﯾﺎ ﭘﯿﺶ ورودي ﭘﻠﮑﺎنﻫﺎ ﻧﺼﺐ مي شود .
• ﺷﻌﺎع ﭘﻮﺷﺶ دﻫﯽ ﻫﺮ ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻃﻮل ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ ( ﺣﺪاﮐﺜﺮ 30 متر ) در نظر گرفته شود .
• ﺟﻬﺖ ﺳﻬﻮﻟﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻦ، اﻧﺸﻌﺎب سه چهارم ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺨﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﺗﻮﭘﮑﯽ رﺑﻊ ﮔﺮد ( اﻫﺮﻣﯽ) بوده و ﺑﺎز ﮐﺮدن آن ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻣﻬﺎرت ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• شير كنترل انشعاب يك و يك دوم شيلنگ نواري ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻧﻮاري، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد ﮐﻪ ﺑﻪﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺑﺎﺷﺪ
• ﻇﺮﻓﯿﺖ آﺑﺪﻫﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﯾﺴﺘﺎده آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﮐﻼس ﭼﻬﺎر، 100 ﮔﺎﻟﻦ در دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد
• ﻫﺮ ﺧﺮوﺟﯽ ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺨﺖ بايد حداقل 8 گالن در دﻗﯿﻘﻪ آﺑﺪﻫﯽ داﺷﺘﻪ و ﻧﺎزل آن ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع ﺳﻪﺣﺎﻟﺘﻪ ﺷﯿﺮدار ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺑﺮاي ﺣﺎﻻت ﺟﺖ و اﺳﭙﺮي ﺑﺎﺷﺪ.

ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ :

• اﺑﻌﺎد ﺟﻌﺒﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﻻزم ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ داﺧﻞ آن ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه و ﺑﯿﻦ ﮐﻠﯿﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت داﺧﻞ ﺟﻌﺒﻪ ( از ﻗﺒﯿﻞ ﮐﻮﭘﻠﯿﻨﮓﻫﺎ، ﺷﯿﺮآﻻت، ﺷﯿﻠﻨﮓ، ﻗﺮﻗﺮه و ﻏﯿﺮه ) ﺣﺪاﻗﻞ 2,5 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ و ﺑﺪون درﮔﯿﺮي ﻗﺎﺑﻞاﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺣﺪاﻗﻞ اﺑﻌﺎد ﺑﺮاي ﺟﻌﺒﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﻗﺮه و ﺷﯿﻠﻨﮓ 4/3 ﺑﻪ ﻃﻮل 20 ﻣﺘﺮ، 65*75 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺑﺪﻧﻪ ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺎن دادن اﻗﻼم داﺧﻞ آن ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻼﻣﺖﮔﺬاري ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻋﻼﺋﻢ ذﯾﻞ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪﺻﻮرت ﺷﺒﺮﻧﮓ و ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ روي درب ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.

• فاصله ﻋﻤﻮدي ﻣﺮﮐﺰ ﻗﺮﻗﺮه ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺟﻌﺒﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﮐﻒ ﺗﻤﺎمﺷﺪه ﺑﻨﺎ ﺑﺎﯾﺪ 140 تا 160 سانتي متر در نظر گرفته شود .
• ﺣﺪاﻗﻞ ﺿﺨﺎﻣﺖ ورق ﺑﺪﻧﻪ ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ 1 ميلي متر باشد و در ﺻﻮرت ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﺋﯿﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺪﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺴﺖﻫﺎي ﻋﻨﻮانﺷﺪه در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺮ روي آن ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ و ﻋﻤﻠﮑﺮد آن ﺑﺮرﺳﯽ و ﺑﻪ ﺗﺄﺋﯿﺪ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
• ﻗﻔﻞ ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪﺻﻮرت آﺳﺎنﺑﺎزﺷﻮ ﺑﻮده و ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ
• اﺗﺼﺎل ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ اﻧﺸﻌﺎب ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﺮﺳﯽ )ﭘﮑﯿﺠﯽ( و ﻣﻘﺎوم در ﻣﻮرد ﻧﺸﺘﯽ آب ﺑﻮده و ﻫﻢ ﺳﺎﯾﺰ ﺑﺎ ﺷﯿﻠﻨﮓ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.
• ﮐﻠﯿﻪ اﺗﺼﺎﻻت ﺷﯿﻠﻨﮓ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺸﺘﯽ ﻣﻘﺎوم ﺑﺎﺷﺪ
• ﺟﻌﺒﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺣﺘﯽاﻟﻤﻘﺪور ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از رﻧﮓﻫﺎي دﯾﮕﺮ، رﻧﮓ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ رﻧﮓ دﯾﻮار ﭘﯿﺮاﻣﻮن آن ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده، ﺑﻪﻧﺤﻮيﮐﻪ ﺑﻪﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد در ﺻﻮرت ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﺼﺐ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه ﻗﺎﺑﻞﺣﻤﻞ در ﻣﺠﺎورت ﺟﻌﺒﻪ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه، از ﺟﻌﺒﻪﻫﺎي دو ﮐﺎﺑﯿﻦ داراي ﻣﺤﻞ ﻣﺨﺼﻮص ﻧﺼﺐ ﺧﺎﻣﻮشﮐﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.

پمپهاي آتش نشاني :

ﭘﻤﭗ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس دﺑﯽ ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺣﺮﯾﻖ و ﻓﺸﺎر ﻣﻮردﻧﯿﺎز دورﺗﺮﯾﻦ ﻣﺼﺮفﮐﻨﻨﺪه از ﻧﻈﺮ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.

ﺣﺪاﻗﻞ ﻇﺮﻓﯿﺖ آﺑﺪﻫﯽ ﭘﻤﭗ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮐﻼس S1 و S2 ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ دﺑﯽ ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ و ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮐﻼس S3 ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﺟﻤﻊ دﺑﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ ﺑﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻟﻮﻟﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﮐﻼس ﭼﻬﺎر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. آﺑﺪﻫﯽ اﯾﻦ ﭘﻤﭗﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از اﻋﺪاد ﺟﺪول  ذيل ﺑﺎﺷﺪ :

                                 ﺟﺪول ﻣﯿﺰان آﺑﺪﻫﯽ ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ

ﺗﺬﮐﺮ: ﺳﻨﺠﺶ و اﻧﺘﺨﺎب ﭘﻤﭗ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻮان اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ اﻟﮑﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر ( ﮐﯿﻠﻮوات، اﺳﺐﺑﺨﺎر و ﻏﯿﺮه ) ﻏﯿﺮاﺻﻮﻟﯽ اﺳﺖ.

الزامات كلي پمپهاي آب  آتش نشاني :

• ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ آﺑﯽ، ﺑﺎﯾﺪ دو ﭘﻤﭗ اﺻﻠﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﻫﺮﮐﺪام از دو ﭘﻤﭗ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮان ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ را ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺘﻪ و ﯾﮑﯽ از ﭘﻤﭗﻫﺎ رزرو دﯾﮕﺮي اﺳﺖ.
• درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ دﻻﯾﻠﯽ، ﭘﻤﭗ اول از ﮐﺎر ﺑﯿﻔﺘﺪ، ﭘﻤﭗ دوم ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﻮدﮐﺎر وارد ﻣﺪار ﺷﻮد
• در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻤﭗ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻓﻬﺮﺳﺖﺷﺪه، در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ
• ﻫﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ آﺑﯽ، ﻋﻼوه ﺑﺮ دو ﭘﻤﭗ اﺻﻠﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﺟﻮﮐﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻓﺖ ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺟﺰﺋﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﻓﺸﺎر ﭘﻤﭗ ﺟﻮﮐﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢاﻧﺪازه ﭘﻤﭗﻫﺎي اﺻﻠﯽ و دﺑﯽ آن ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ از ﺟﺮﯾﺎن ﺧﺮوﺟﯽ از ﯾﮏ اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ر ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S3، ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﭘﮑﯿﺞ ﻣﻮرد ﺗﺎﺋﯿﺪ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷد .
• در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻣﻠﺰم ﺑﻪ اﺟﺮاي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺗﻮان اﺿﻄﺮاري ( دﯾﺰل ژﻧﺮاﺗﻮر ) ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮان ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮑﯽ از ﭘﻤﭗﻫﺎ در اﻧﺘﺨﺎب و ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﺰل ژﻧﺮاﺗﻮر ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
• در ﮐﻠﯿﻪ ﺷﺮاﯾﻂ، ﭘﻤﭗ/ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮق ﺷﻬﺮي و ﻫﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮق اﺿﻄﺮاري ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﻮﻧﺪ. در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﺮك ﯾﮑﯽ از ﭘﻤﭗﻫﺎ، ﻣﻮﺗﻮر دﯾﺰل ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﺻﻮرت ﺗﻐﺬﯾﻪ ﭘﻤﭗ/ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ از دﯾﺰل ژﻧﺮاﺗﻮر، ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺗﺎﺑﻠﻮي ﻓﺮﻣﺎن ﭘﻤﭗﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮده و از ﻣﺴﯿﺮ اﻣﻦ ﻋﺒﻮر داده ﺷﻮد. در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﺮ دو ﺗﺎﺑﻠﻮي ﻓﺮﻣﺎن ﭘﻤﭗ/ﭘﻤﭗﻫﺎ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﻮدﮐﺎر ﻫﻢ از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮق اﺻﻠﯽ و ﻫﻢ از ﻃﺮﯾﻖ دﯾـﺰل ژﻧـﺮاﺗﻮر ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﻮد. ﻧﺤﻮه اﺟـﺮاي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮقرﺳﺎﻧﯽ در اﯾﻦ ﺷـــﺮاﯾﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺷﮑﻞ زير ﺑﺎﺷﺪ:

                                  ﺷﮑﻞ ﻧﺤﻮه اﺟﺮاي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮقرﺳﺎﻧﯽ ﭘﻤﭗ از دﯾﺰل ژﻧﺮاﺗﻮر

• ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن ﺳﻮﺧﺖ ﭘﻤﭗ ﯾﺎ ژﻧﺮاﺗﻮر دﯾﺰل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﮐﯿﻠﻮوات ﺗﻮان ﭘﻤﭗ، 5 ﻟﯿﺘﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﺮاي مقدار نهايي محاسبه شده 10 % ضريب اطمينان نيز لحاظ گردد .
• ﮐﺎﺑﻞﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﯿﻦ ﭘﻤﭗﻫﺎ و ﻣﻮﻟﺪ ﻧﯿﺮو ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع ﻣﻘﺎوم ﺣﺮﯾﻖ ﯾﺎ MICC ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺎﺗﺮيﻫﺎي ﻣﻮﺗﻮر دﯾﺰل ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع ﺑﯽﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪاري ( Maintenance Free ) ﺑﺎﺷﻨﺪ.
• ﺳﺎﯾﺰ ﺧﻄﻮط ﻣﮑﺶ و دﻫﺶ ﭘﻤﭗ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮐﺎﺗﺎﻟﻮگ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﯽ ﺳﺎزﻧﺪه ﭘﻤﭗ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد .
• ﺳﺎﯾﺰ ﮐﻠﮑﻠﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ ﭘﻤﭗ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس راﯾﺰرﻫﺎي ﻣﺘﺼل به آن انتخاب شده و ﯾﮏ ﺳﺎﯾﺰ از ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ راﯾﺰر بيشتر انتخاب شده و حداقل 4 اينچ در نپر گرفته شود . درصورتيكه تعداد رايزر هاي متصل به كلكتور خروجي بيش از 3 عدد باشد مي توان از رابطه ذيل استفاده نمود :

• ﺳﺎﯾﺰ ﮐﻠﮑﻠﺘﻮرﻫﺎي ورودي ﭘﻤﭗ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﺎﯾﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺣﺪاﻗﻞ 5 اينچ باشد . اﻧﺸﻌﺎب ﻣﯿﺎن ﻣﺨﺰن و ﮐﻠﮑﺘﻮر ورودي ﭘﻤﭗ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺳﺎﯾﺰ ﺑﺎ ﮐﻠﮑﺘﻮر ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
• ﺟﻬﺖ اﻃﻼع از وﺿﻌﯿﺖ آﻣﺎدهﺑﻪﮐﺎر ﺑﻮدن ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﻬﯿﺪاﺗﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺧﺘﻼل ﯾﺎ ﻗﻄﻌﯽ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺪار ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ ﭘﻤﭗﻫﺎ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﺸﺪار ﺧﻄﺎ ﺑﺮ روي ﭘﺎﻧﻞ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ﺷﻮد.
• ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﻫﻤﻮاره ﺑﺎﯾﺪ در ﺗﺮاز ارﺗﻔﺎﻋﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه آب ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﭘﻤﭗ ﻣﺬﮐﻮر، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻣﮑﺶ آب از ﺗﺮاز ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺨﺰن، ﻓﻬﺮﺳﺖﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻈﯿﺮ ﭘﻤﭗﻫﺎي ( Vertical Shaft Turbine ).
• ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ داراي اﺑﻌﺎد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮده و دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آن آﺳﺎن و اﻣﮑﺎن ﺗﻌﻤﯿﺮات و ﻧﮕﻬﺪاري آن ﻓﺮاﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎرﻧﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ
• ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﺳﺎﯾﺮ ادوات ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻧﻈﯿﺮ ﭘﺎﻧﻞ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ آن و ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺮق، ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ آﺳﯿﺐ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ، آبﮔﺮﻓﺘﮕﯽ، آﺗﺶ، ﺣﺮارت زﯾﺎد، وزش ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎد، ﯾﺦ ﺑﺴﺘﮕﯽ و ﺳﺎﯾﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺨﺮب ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد.
• درﺻﻮرﺗﯽﮐﻪ ﭘﻤﭗ در ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن واﻗﻊ ﺷﻮد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع آﺗﺶﺳﻮزي در آن وﺟﻮد دارد، اﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺮﯾﻖ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ، از ﺳﺎﯾﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻔﮑﯿﮏ ﺷﻮد.
• در ﺻﻮرت ﻧﺼﺐ ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ داﺧﻞ ﻓﻀﺎي ﻣﻮﺗﻮرﺧﺎﻧﻪ و در ﻣﺠﺎورت ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل دﯾﮕﺮ، ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ آن ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻨﺎﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ، از ﺳﺎﯾﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﻮﺗﻮرﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺟﺪا و ﺣﻮزهﺑﻨﺪي ﺷﻮد. .
• نصب ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺗﻮزﯾﻊ آب ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، در ﮐﻨﺎر ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﻣﺠﺎز اﺳﺖ .
• ﺷﺎﺳﯽ ﭘﻤﭗﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﻮده و ﺿﻤﻦ ﺗﺤﻤﻞ وزن و ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﭘﻤﭗ، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺼﺐ و اﺟﺮا ﺷﻮد ﮐﻪ از اﻧﺘﻘﺎل اﯾﻦ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺑﻪ ﺳﺎزه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺟﺘﻨﺎب ﺷﻮد.
• ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ داراي ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﯾﻦ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮاﻧﺎ ﺑﻮده و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮردﮔﯽ و آﺳﯿﺐ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﻘﺎوم ﺑﺎﺷﺪ.
• ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ رﻧﮓ، ﻋﻼﺋﻢ و ﯾﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺳﺎﯾﺮ ﭘﻤﭗﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻣﺠﺰا ﺷﺪه و ﺑﻪﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﺎﺷﺪ.

نصب و اجراي پمپهاي آب  آتش نشاني :

الزامات كلي نصب پمپهاي آتش نشاني به شرح ذيل مي باشد :

• اﺗﺎق ﭘﻤﭗ ﯾﺎ ژﻧﺮاﺗﻮر دﯾﺰل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ
• ﺑﺮقرﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﺪ از ﮐﻨﺘﻮر ﺑﺮق ﺑﻪﺻﻮرت ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ و ﺗﻮﺳﻂ ﻓﯿﻮز ﻣﺨﺼﻮص آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺻﻮرت پذيرد .

                               ﺷﮑﻞ ﺑﺮقرﺳﺎﻧﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ و آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ

• ﺑﺮ روي ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﮐﻨﺘﺮل و ﭘﺎﯾﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻧﻈﯿﺮ ﭘﺮﺷﺮﺳﻮﺋﯿﭻ، ﻣﺎﻧﻮﻣﺘﺮ ﻓﺸﺎر، ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ و ﺗﺨﻠﯿﻪ و اتصال ﻣﺨﺰن دﯾﺎﻓﺮاﮔﻤﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
• ﻣﺤﺪوده ﻓﺸﺎر ﻣﺎﻧﻮﻣﺘﺮ ﻧﺼﺐﺷﺪه روي ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﻧﺎﻣﯽ ﭘﻤﭗ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد .
• ﺑﺮ روي ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ ﭘﻤﭗ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ اﻧﺸﻌﺎب آب ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ ﺣﺪاﻗﻞ 1 اينچ در نظر گرفته شود .
• در ﮐﻠﯿﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﮑﻪ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺑﺎ آب ﻣﺼﺮﻓﯽ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ، ﻧﻈﯿﺮ اﻧﺸﻌﺎب آب ﺷﻬﺮ و اﺗﺼﺎل ﻣﺨﺰن ﻣﺸﺘﺮك ﺑﻪ ﮐﻠﮑﺘﻮر ورودي ﭘﻤﭗ، ﺑﺎﯾﺪ از ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ دوﺗﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
• در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﮑﺶ ﭘﻤﭗ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﺟﺮﯾﺎن از ﻧﻮع دروازهاي و ﯾﮏ ﺻﺎﻓﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد. در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮐﻼس S2 و S3 ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﺧﻂ ﻣﮑﺶ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع OS&Y ﺑﺎﺷﺪ.
• .در ﻗﺴﻤﺖ دﻫﺶ ﭘﻤﭗ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ و ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﻧﺼﺐ ﺷﻮد .
• ﺟﻬﺖ ﺗﺴﺖ و ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺰ حداقل 2 اينچ بايد در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﻟﻮﻟﻪ ﺧﺮوﺟﯽ ﺷﯿﺮ ﺗﺴﺖ بايد ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ درﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮد.
• ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺿﺮﺑﺎت و ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﻋﻤﻠﮑﺮد ﭘﻤﭗﻫﺎ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ دﯾﺎﻓﺮاﮔﻤﯽ ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻣﺘﺼﻞ به ﮐﻠﮑﺘﻮر ﺧﺮوﺟﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
• ﺗﺎﺑﻠﻮي ﺑﺮق ﭘﻤﭗﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ داراي IP ﺣﺪاﻗﻞ 54 ﺑﺎﺷﺪ .
• ﺗﻨﻈﯿﻢ ﭘﺮﺷﺮﺳﻮﺋﯿﭻﻫﺎي ﭘﻤﭗ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﻤﭗﻫﺎ ﺑﻪدرﺳﺘﯽ وارد ﻣﺪارد ﺷﻮﻧﺪ. ازﮐﺎراﻓﺘﺎدن و ﻗﻄﻊ ﺷﺪن ﺳﻮﯾﯿﭻ ﭘﻤﭗ اﺻﻠﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ازﮐﺎراﻓﺘﺎدن اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺳﻮﯾﯿﭻﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﺷﻮد.
• ﭘﺮﺷﺮﺳﻮﺋﯿﭻ ﭘﻤﭗﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S1 و S2 ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﻮع اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﮔﺮوه S3 از ﻧﻮع ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
• در ﻫﻨﮕﺎم ﻟﻮﻟﻪﮐﺸﯽ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﮑﺶ ﭘﻤﭗ، ﺑﺎﯾﺪ ارﺗﻔﺎع ﻣﮑﺶ ﭘﻤﭗ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه و در اﻧﺘﺨﺎب ﭘﻤﭗ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد .

مخازن آب آتش نشاني :

الزامات كلي مخازن آب آتش نشاني به شرح ذيل مي باشد :

• ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﻧﻮع ﻓﻠﺰي ﯾﺎ ﭘﻠﯽاﺗﯿﻠﻨﯽ ﭼﻨﺪﻻﯾﻪ ﺑﻮده و ﻣﺤﻞ ﻗﺮارﮔﯿﺮي آن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺘﻨﯽ ﻣﺪﻓﻮن در زﻣﯿﻦ، ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ.
• اﮔﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ذﺧﯿﺮه آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ در ﻣﻌﺮض ﻋﻮاﻣﻞ ﺟﻮي ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﺪﻣﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﯾﺦزدﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮔﺮدد.
• ﻧﺼﺐ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ روي ﺑﺎم، داﺧﻞ ﻣﻮﺗﻮرﺧﺎﻧﻪ، ﭘﻤﭗ ﺧﺎﻧﻪ و ﺳﺎﯾﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪﺷﺮط رﻋﺎﯾﺖ – اﺻﻮل ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ از ﻗﺒﯿﻞ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﺤﻤﻞ وزن ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزه در ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﺎدي و ﯾﺎ زﻟﺰﻟﻪ و ﺣﺮﯾﻖ، ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ. ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺎري از ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل ﺑﻮده ﯾﺎ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮔﺮدد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻣﻨﺎﺳﺐ، در ﺳﺎزه ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﻣﺨﺰن در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد.
• اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﺘﺨﺮﻫﺎ، ﻣﻨﺎﺑﻊ روﺑﺎز و ﯾﺎ ﭼﺎه ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ .
• ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺨﺰن، آﮔﺎﻫﯽ از ﻣﯿﺰان ذﺧﯿﺮه آب و اﻧﺠﺎم ﺗﻌﻤﯿﺮات ﻣﺨﺰن، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ درﯾﭽﻪ آدمرو ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻣﻨﺎﺳﺐ روي ﺑﺪﻧﻪ ﻣﺨﺰن اﯾﺠﺎد ﺷﺪه و ﺑﻪراﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞدﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﺪ.
• درﯾﭽﻪ آدمروي ﻣﺨﺰن ﺑﺎﯾﺪ در زﻣﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدن ﮐﺎﻣﻼً ﻫﻮاﺑﻨﺪ ﺑﻮده و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﻮذ ﻣﻮاد آﻟﻮده، ﺣﺸﺮات و ﮐﺮمﻫﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﻮد.
• ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﯾﺶ ﻣﯿﺰان آب ﻣﺨﺰن، ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و در ﺻﻮرت ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ آب ﻣﺨﺰن ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز و ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺧﻄﺎ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﯾﻖ ارﺳﺎل ﺷﻮد.
• ﻣﺨﺰن ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ، ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ آب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎز ﮐﺮدن ﺷﯿﺮ آب ﺑﺘﻮان ﮐﻞ آب ﻣﺨﺰن را ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﻤﻮد. اﻧﺘﻬﺎي ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﺎﯾﺪ دﺳﺖﮐﻢ 15 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ و دورﺗﺮ از ﮐﻔﺸﻮي ﯾﺎ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ. اﻧﺘﻬﺎي ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﺷﯿﻠﻨﮓ ﺑﻮده و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮري ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد.
• اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺨﺰن ﻣﺸﺘﺮك ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ آب ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﻣﺠﺎز اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺠﻢ ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﻫﺮ دو ﻣﺨﺰن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه و ﺑﺎﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﻮد.
• در اﺟﺮاي ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه ﻣﺸﺘﺮك، ﮐﻠﯿﻪ ﻧﮑﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺨﺎزن آب ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻣﻨﺪرج در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭼﻬﺎردﻫﻢ و ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ رﻋﺎﯾﺖ ﮔﺮدد.
• اﻧﺸﻌﺎب ورودي ﻣﺨﺰن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﺷﻨﺎور ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮي ﺷﯿﺮﻫﺎي ﺑﺮﻗﯽ، ﮐﻨﺘﺮلﮐﻨﻨﺪه ﺳﻄﺢ آب (Level Control ) و ﻏﯿﺮه ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﺧﺮاﺑﯽ ﯾﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ آنﻫﺎ وﺟﻮد دارد ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﭘﺮ ﺷﺪن ﻣﺨﺰن، ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
• ﮐﻠﯿﻪ اﺗﺼﺎﻻت و اﻧﺸﻌﺎﺑﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ورود اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ آﻟﻮدﮔﯽ ﺷﺒﮑﻪ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺨﺰن ﻣﺸﺘﺮك ﺷﻮد، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﯾﮏﻃﺮﻓﻪ دوﺗﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﮐﺎراﯾﯽ و راﻧﺪﻣﺎن ﭘﻤﭗ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﻟﻮﻟﻪ ﻣﮑﺶ از ﻣﺨﺰن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮا ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺖ داﺧﻠﯽ ﻣﺨﺰن داراي ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﺿﺪ ﮔﺮداﺑﻪاي ﺑﻮده و از ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن ﮔﺮداﺑﻪ )ﻣﻐﺸﻮش ﺷﺪن ﺟﺮﯾﺎن( ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﯾﺪ.
• ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ دﺑﯽ آب ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﯾﻖ آﺑﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺗﺎ زﻣﺎن رﺳﯿﺪن ﻧﯿﺮوﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ .
• در ﺻﻮرت اﺧﺬ اﻧﺸﻌﺎب ﮐﻤﮑﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﺗﺄﻣﯿﻦ آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ از ﺳﺎزﻣﺎن آب و ﻓﺎﺿﻼب ﺗﻬﺮان، ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺰ اﻧﺸﻌﺎب اﺧﺬﺷﺪه، ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن را ﮐﺎﻫﺶ داد.
• در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﭙﺮﯾﻨﮑﻠﺮﻫﺎي واﮐﻨﺶ ﺳﺮﯾﻊ، ﻣﯽﺗﻮان در ﺣﺠﻢ ﻣﺨﺰن ذﺧﯿﺮه آب آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ، صرفه جويي نمود .